Book,Page,LineNumber,Text
27,0014,001,๕. วัฏฏกชาดก
27,0014,002,ว่าด้วยความจริง
27,0014,003,[๓๕] ปีกของเรามีอยู่ แต่ก็บินไม่ได้ เท้าทั้งสองของเราก็มีอยู่ แต่ก็เดินไม่ได้
27,0014,004,มารดาและบิดาของเราออกไปหาอาหาร ดูกรไฟ ท่านจงถอยกลับไปเสีย.
27,0014,005,จบ วัฏฏกชาดกที่ ๕.
27,0014,006,๖. สกุณชาดก
27,0014,007,ว่าด้วยที่พึ่งให้โทษ
27,0014,008,[๓๖] นกทั้งหลายอาศัยต้นไม้ใด ต้นไม้นั้นย่อมทิ้งเอาไฟลงมา นกทั้งหลายจง
27,0014,009,พากันหนีไปอยู่เสียที่อื่นเถิด ภัยเกิดจากที่พึ่งของพวกเราแล้ว.
27,0014,010,จบ สกุณชาดกที่ ๖.
27,0014,011,๗. ติตติรชาดก
27,0014,012,ว่าด้วยผู้มีความอ่อนน้อม
27,0014,013,[๓๗] นรชนเหล่าใด ฉลาดในธรรม ย่อมนอบน้อมคนผู้เจริญ นรชนเหล่านั้น
27,0014,014,เป็นผู้ได้รับความสรรเสริญในปัจจุบันนี้ และมีสุคติเป็นที่ไปในเบื้องหน้า.
27,0014,015,จบ ติตติรชาดกที่ ๗.
27,0014,016,๘. พกชาดก
27,0014,017,ว่าด้วยผู้ฉลาดแกมโกง
27,0014,018,[๓๘] บุคคลผู้ใช้ปัญญาหลอกลวงคนอื่น ย่อมไม่ได้ความสุขเป็นนิตย์ เพราะผู้
27,0014,019,ใช้ปัญญาหลอกลวงคนอื่น ย่อมประสบผลแห่งบาปกรรมที่ตนทำไว้
27,0014,020,เหมือนนกยางถูกปูหนีบคอฉะนั้น.
27,0014,021,จบ พกชาดกที่ ๘.
27,0014,022,๙. นันทชาดก
27,0014,023,ว่าด้วยการกล่าวคำหยาบ
27,0014,024,[๓๙] ทาสชื่อนันทกะเป็นบุตรของนางทาสี ยืนกล่าวคำหยาบคายในที่ใด เรารู้
27,0014,025,ว่ากองแห่งรัตนะทั้งหลาย และดอกไม้ทองมีอยู่ในที่นั้น.
27,0014,026,จบ นันทชาดกที่ ๙.