Book,Page,LineNumber,Text
19,0037,001,กัลยาณมิตตสูตรที่ ๒
19,0037,002,กัลยาณมิตรมีอุปการะมากแก่อริยมรรค
19,0037,003,[๑๕๖] สาวัตถีนิทาน. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมอันหนึ่งมีอุปการะมาก เพื่อความ
19,0037,004,เกิดขึ้นแห่งอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ ธรรมอันหนึ่งเป็นไฉน? คือ ความเป็นผู้มีมิตรดี
19,0037,005,พึงหวังข้อนี้ได้ว่า จักเจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ จักกระทำให้มาก ซึ่งอริยมรรคอัน
19,0037,006,ประกอบด้วยองค์ ๘.
19,0037,007,[๑๕๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ภิกษุผู้มีมิตรดี ย่อมเจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘
19,0037,008,อย่างไรเล่า? ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเจริญสัมมาทิฏฐิ มีอันกำจัดราคะเป็น
19,0037,009,ที่สุด มีอันกำจัดโทสะเป็นที่สุด มีอันกำจัดโมหะเป็นที่สุด ฯลฯ ย่อมเจริญสัมมาสมาธิ มีอัน
19,0037,010,กำจัดราคะเป็นที่สุด มีอันกำจัดโทสะเป็นที่สุด มีอันกำจัดโมหะเป็นที่สุด ดูกรภิกษุทั้งหลาย
19,0037,011,ภิกษุผู้มีมิตรดี ย่อมเจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ ย่อมกระทำให้มากซึ่งอริยมรรคอัน
19,0037,012,ประกอบด้วยองค์ ๘ อย่างนี้แล.
19,0037,013,จบ สูตรที่ ๘
19,0037,014,สีลสัมปทาสูตรที่ ๒
19,0037,015,สีลสัมปทามีอุปการะมากแก่อริยมรรค
19,0037,016,[๑๕๘] สาวัตถีนิทาน. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมอันหนึ่งมีอุปการะมาก เพื่อความเกิด
19,0037,017,ขึ้นแห่งอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ ธรรมอันหนึ่งเป็นไฉน? คือ ความถึงพร้อมแห่งศีล ฯลฯ
19,0037,018,จบ สูตรที่ ๙
19,0037,019,ฉันทสัมปทาสูตรที่ ๒
19,0037,020,ฉันทสัมปทามีอุปการะมากแก่อริยมรรค
19,0037,021,[๑๕๙] ... คือ ความถึงพร้อมแห่งฉันทะ ฯลฯ
19,0037,022,จบ สูตรที่ ๑๐
19,0037,023,อัตตสัมปทาสูตรที่ ๒
19,0037,024,อัตตสัมปทามีอุปการะมากแก่อริยมรรค
19,0037,025,[๑๖๐] ... คือ ความถึงพร้อมแห่งตน ฯลฯ
19,0037,026,จบ สูตรที่ ๑๑