Book,Page,LineNumber,Text
19,0015,001,กุกกุฏารามสูตรที่ ๑
19,0015,002,มิจฉามรรค ว่าด้วยอพรหมจรรย์
19,0015,003,[๕๖] ข้าพเจ้าได้สดับแล้วอย่างนี้:
19,0015,004,สมัยหนึ่ง ท่านพระอานนท์และท่านพระภัททะอยู่ ณ กุกกุฏาราม ใกล้นครปาฏลีบุตร
19,0015,005,ครั้งนั้น ท่านพระภัททะออกจากที่เร้นในเวลาเย็น เข้าไปหาท่านพระอานนท์ ได้ปราศรัยกับท่าน
19,0015,006,พระอานนท์ ครั้นผ่านการปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันแล้ว จึงนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้ว
19,0015,007,ได้ถามท่านพระอานนท์ว่า ท่านอานนท์ ที่เรียกว่า อพรหมจรรย์ๆ ดังนี้ อพรหมจรรย์เป็นไฉน
19,0015,008,หนอ? ท่านพระอานนท์ตอบว่า ดีละๆ ท่านภัททะ ท่านช่างคิด ช่างหลักแหลม ช่างไต่ถาม
19,0015,009,ก็ท่านถามอย่างนี้หรือว่า ท่านอานนท์ ที่เรียกว่า อพรหมจรรย์ๆ ดังนี้ อพรหมจรรย์เป็นไฉนหนอ?
19,0015,010,ภ. อย่างนั้น ท่านผู้มีอายุ?
19,0015,011,อา. มิจฉามรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ คือ มิจฉาทิฏฐิ ฯลฯ มิจฉาสมาธิ นี้แล
19,0015,012,เป็นอพรหมจรรย์.
19,0015,013,จบ สูตรที่ ๘
19,0015,014,กุกกุฏารามสูตรที่ ๒
19,0015,015,ว่าด้วยพรหมจรรย์
19,0015,016,[๕๗] ปาฏลิปุตตนิทาน. ภ. ท่านอานนท์ ที่เรียกว่าพรหมจรรย์ๆ ดังนี้ พรหมจรรย์
19,0015,017,เป็นไฉนหนอ? ที่สุดของพรหมจรรย์เป็นไฉน?
19,0015,018,อา. ดีละๆ ท่านภัททะ ท่านช่างคิด ช่างหลักแหลม ช่างไต่ถาม ก็ท่านถามอย่างนี้
19,0015,019,หรือว่า ท่านอานนท์ ที่เรียกว่า พรหมจรรย์ๆ ดังนี้ พรหมจรรย์เป็นไฉนหนอ? ที่สุดของ
19,0015,020,พรหมจรรย์เป็นไฉน?
19,0015,021,ภ. อย่างนั้น ท่านผู้มีอายุ.
19,0015,022,อา. อริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ คือ สัมมาทิฏฐิ ฯลฯ สัมมาสมาธิ นี้แลเป็น
19,0015,023,พรหมจรรย์ ความสิ้นราคะ โทสะ โมหะ นี้เป็นที่สุดของพรหมจรรย์.
19,0015,024,จบ สูตรที่ ๙