Book,Page,LineNumber,Text
18,0032,001,อันเราครอบงำได้แล้วด้วยวิโมกข์ ฯลฯ อาศัยใจและธรรมารมณ์จึงเกิดมโนวิญญาณ รวมธรรม
18,0032,002,๓ ประการเป็นผัสสะ เพราะผัสสะเป็นปัจจัย จึงเกิดเวทนา อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่
18,0032,003,อย่างนี้ ย่อมเบื่อหน่ายทั้งในใจ ทั้งใน  ธรรมารมณ์ ทั้งในมโนวิญญาณ ทั้งในมโนสัมผัส ทั้งใน
18,0032,004,เวทนา เมื่อเบื่อหน่าย  ย่อมคลายกำหนัด เพราะคลายกำหนัด ย่อมหลุดพ้น เธอย่อมทราบ
18,0032,005,ชัดว่า  อุปาทานอันเราครอบงำได้แล้วด้วยวิโมกข์ ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้แลเป็นธรรมเพื่อความ
18,0032,006,ครอบงำอุปาทานทั้งปวง ฯ
18,0032,007,จบสูตรที่ ๙
18,0032,008,ปริยาทานสูตรที่ ๒
18,0032,009,[๖๕] พ. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดงธรรมเพื่อความครอบงำ  อุปาทานทั้งปวงแก่
18,0032,010,เธอทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟังธรรมนั้น ดูกรภิกษุทั้งหลายก็ธรรมเพื่อความครอบงำอุปาทาน
18,0032,011,ทั้งปวงเป็นไฉน ดูกรภิกษุทั้งหลาย เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน จักษุเที่ยงหรือไม่เที่ยง
18,0032,012,ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ไม่เที่ยงพระเจ้าข้า ฯ
18,0032,013,พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์หรือเป็นสุขเล่า ฯ
18,0032,014,ภิ. เป็นทุกข์ พระเจ้าข้า ฯ
18,0032,015,พ. ก็สิ่งใดไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรหรือ หนอที่จะ
18,0032,016,ตามเห็นสิ่งนั้นว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา ฯ
18,0032,017,ภิ. ไม่ควรเห็นอย่างนั้น พระเจ้าข้า ฯ
18,0032,018,พ. รูป ฯลฯ จักษุวิญญาณ เที่ยงหรือไม่เที่ยง ฯ
18,0032,019,ภิ. ไม่เที่ยง พระเจ้าข้า ฯ
18,0032,020,พ. จักษุสัมผัสเที่ยงหรือไม่เที่ยง ฯ
18,0032,021,ภิ. ไม่เที่ยง พระเจ้าข้า ฯลฯ
18,0032,022,พ. สุขเวทนา ทุกขเวทนา หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้นเพราะจักษุสัมผัสเป็น
18,0032,023,ปัจจัย เที่ยงหรือไม่เที่ยง ฯ