Book,Page,LineNumber,Text
15,0033,001,ปฐมปัชชุนนธีตุสูตรที่ ๙
15,0033,002,[๑๓๑] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้
15,0033,003,สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ กูฏาคารศาลาในป่ามหาวัน    เขตพระนคร
15,0033,004,เวสาลี ครั้งนั้นแล เมื่อปฐมยามล่วงไปแล้ว ธิดาของท้าวปัชชุนนะ  ชื่อโกกนทา มีวรรณิอัน
15,0033,005,งาม ยังป่ามหาวันทั้งสิ้นให้สว่าง เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค      ถึงที่ประทับ ครั้นแล้วจึง
15,0033,006,ถวายอภิวาท แล้วยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ฯ
15,0033,007,[๑๓๒] ธิดาของท้าวปัชชุนนะ ชื่อโกกนทา ครั้นยืนอยู่ ณ ที่ควร ส่วนข้างหนึ่งแล้ว ได้
15,0033,008,กล่าวคาถาทั้งหลายนี้ในสำนักพระผู้มีพระภาคว่า
15,0033,009,หม่อมฉันชื่อว่าโกกนทา เป็นธิดาของท้าวปัชชุนนะ ย่อมไหว้เฉพาะ
15,0033,010,พระสัมพุทธเจ้าผู้เลิศกว่าสัตว์ ผู้เสด็จอยู่ในป่า เขตพระนครเวสาลี
15,0033,011,สุนทรพจน์ว่า ธรรมอันพระสัมพุทธเจ้าผู้มีพระปัญญาจักษุ ตามตรัสรู้
15,0033,012,แล้วดังนี้ หม่อมฉันได้ยินแล้วในกาลก่อน แท้จริง หม่อมฉันนั้น
15,0033,013,เมื่อพระสุคตผู้เป็นมุนีทรงแสดงอยู่ ย่อมรู้ประจักษ์ในกาลนี้ ชนเหล่า
15,0033,014,ใดเหล่าหนึ่งมีปัญญาทราม ติเตียนธรรมอันประเสริฐเที่ยวไปอยู่   ชน
15,0033,015,เหล่านั้น ย่อมเข้าถึงโรรุวนรกอันร้ายกาจ ประสบทุกข์ตลอดกาลนาน
15,0033,016,ส่วนชนทั้งหลายเหล่าใดแล ประกอบด้วยความอดทนและความสงบใน
15,0033,017,ธรรมอันประเสริฐ ชนทั้งหลายเหล่านั้น ละร่างกายอันเป็นของมนุษย์
15,0033,018,แล้วจักยังหมู่เทวดาให้บริบูรณ์ ฯ
15,0033,019,ทุติยปัชชุนนธีตุสูตรที่ ๑๐
15,0033,020,[๑๓๓] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้
15,0033,021,สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ กูฏาคารศาลาในป่ามหาวัน    เขตพระนคร
15,0033,022,เวสาลี ครั้งนั้นแล เมื่อปฐมยามล่วงไปแล้ว ธิดาของท้าวปัชชุนนะ  ชื่อจุลลโกกนทา มีวรรณงาม