Book,Page,LineNumber,Text
15,0009,001,สกมานสูตรที่ ๕
15,0009,002,[๓๒] (เทวดากล่าวว่า)
15,0009,003,เมื่อนกทั้งหลายพักร้อน ในเวลาตะวันเที่ยง ป่าใหญ่  ประหนึ่งว่า
15,0009,004,ครวญคราง ความครวญครางของป่านั้นเป็นภัยปรากฏแก่ข้าพเจ้า ฯ
15,0009,005,[๓๓] (พระผู้มีพระภาคตรัสว่า)
15,0009,006,เมื่อนกทั้งหลายพักร้อน ในเวลาตะวันเที่ยง ป่าใหญ่  ประหนึ่งว่า
15,0009,007,ครวญคราง นั้นเป็นความยินดีปรากฏแก่เรา ฯ
15,0009,008,นิททาตันทิสูตรที่ ๖
15,0009,009,[๓๔] (เทวดากล่าวว่า)
15,0009,010,อริยมรรคไม่ปรากฏแก่สัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ เพราะความหลับ ความ
15,0009,011,เกียจคร้าน ความบิดกาย ความไม่ยินดี และความมึนเมาเพราะภัต ฯ
15,0009,012,[๓๕] (พระผู้มีพระภาคตรัสว่า)
15,0009,013,เพราะขับไล่ความหลับ ความเกียจคร้าน ความบิดกายความไม่ยินดี
15,0009,014,และความมึนเมาเพราะภัต ด้วยความเพียรอริยมรรคย่อมบริสุทธิ์ได้ ฯ
15,0009,015,ทุกกรสูตรที่ ๗
15,0009,016,[๓๖] (เทวดากล่าวว่า)
15,0009,017,ธรรมของสมณะ คนไม่ฉลาด ทำได้ยาก ทนได้ยาก    เพราะธรรมของ
15,0009,018,สมณะนั้นมีความลำบากมาก เป็นที่ติดขัดของ  คนพาล ฯ
15,0009,019,[๓๗] (พระผู้มีพระภาคตรัสว่า)
15,0009,020,คนพาล ประพฤติธรรมของสมณะสิ้นวันเท่าใด หากไม่ห้ามจิต เขา
15,0009,021,ตกอยู่ในอำนาจของความดำริทั้งหลาย พึงติดขัดอยู่ทุกๆ อารมณ์ ภิกษุ