Book,Page,LineNumber,Text
14,0030,001,ปรุงแต่ง  เป็นของหยาบ  และความดับของสิ่งที่ปัจจัยปรุงแต่งมีอยู่  ตถาคตทราบว่าสิ่งนี้ยังมีอยู่
14,0030,002,จึงเห็นอุบายเป็นเครื่องสลัดออกจากสิ่งที่ปัจจัยปรุงแต่งนั้น  เป็นไปล่วงสิ่งที่ปัจจัยปรุงแต่งนั้นได้  ฯ
14,0030,003,[๔๑]  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ก็บทอันประเสริฐ  สงบ  ไม่มีบทอื่นยิ่งกว่า  ที่ตถาคต
14,0030,004,ตรัสรู้เองด้วยปัญญาอันยิ่งนี้แล  คือ  ความรู้เหตุเกิด  เหตุดับ  คุณ  โทษและอุบายเป็น
14,0030,005,เครื่องออกไปแห่งผัสสายตนะทั้ง  ๖  ตามความเป็นจริง  แล้วหลุดพ้นได้ด้วยไม่ถือมั่น  ดูกรภิกษุ
14,0030,006,ทั้งหลาย  บทอันประเสริฐ  สงบ  ไม่มีบทอื่นกว่านี้นั้นคือ  ความรู้เหตุเกิด  เหตุดับ  คุณ
14,0030,007,โทษ  และอุบายเป็นเครื่องออกไปแห่งผัสสายตนะทั้ง  ๖  ตามความเป็นจริง  แล้วหลุดพ้นได้ด้วย
14,0030,008,ไม่ถือมั่น  ฯ
14,0030,009,พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระภาษิตนี้แล้ว  ภิกษุเหล่านั้นต่างชื่นชมยินดีพระภาษิตของ
14,0030,010,พระผู้มีพระภาคแล  ฯ
14,0030,011,จบ  ปัญจัตตยสูตรที่  ๒
14,0030,012,___________________________________