Book,Page,LineNumber,Text
14,0016,001,ได้ดมกลิ่นด้วยฆานะ  ...  ได้ลิ้มรสด้วยชิวหา  ...  ได้ถูกต้องโผฏฐัพพะด้วยกาย  ...  ได้รู้แจ้ง
14,0016,002,ธรรมารมณ์ด้วยใจแล้ว  ย่อมไม่เป็นผู้ถือเอาโดยนิมิตและโดยอนุพยัญชนะ  ย่อม ปฏิบัติเพื่อสำรวม
14,0016,003,มนินทรีย์  ที่เมื่อไม่สำรวมแล้ว  พึงเป็นเหตุให้อกุศลธรรมอันลามกคืออภิชฌาและโทมนัสครอบงำ
14,0016,004,ได้  ย่อมรักษามนินทรีย์  ถึงความสำรวมในมนินทรีย์  ฯ
14,0016,005,[๑๘]  เธอประกอบด้วยอินทรีย์สังวรอันเป็นอริยะ  เช่นนี้แล้ว  ย่อมเสวยสุขอันไม่
14,0016,006,เจือทุกข์ในภายใน  เป็นผู้ทำความรู้สึกตัวในเวลาก้าวไปและถอย  กลับ  ในเวลาแลดูและเหลียวดู
14,0016,007,ในเวลาคู้เข้าและเหยียดออก  ในเวลาทรง  สังฆาฏิ  บาตรและจีวร  ในเวลาฉัน  ดื่ม  เคี้ยว
14,0016,008,และลิ้ม  ในเวลาถ่ายอุจจาระและปัสสาวะ  ในเวลาเดิน  ยืน  นั่ง  นอนหลับ  ตื่น  พูด
14,0016,009,และนิ่ง  ฯ
14,0016,010,[๑๙]  เธอประกอบด้วยศีลขันธ์อันเป็นอริยะเช่นนี้  ประกอบด้วย  อินทรีย์สังวรอันเป็น
14,0016,011,อริยะเช่นนี้  และประกอบด้วยสติสัมปชัญญะอันเป็นอริยะ  เช่นนี้แล้ว  ย่อมพอใจเสนาสนะ
14,0016,012,อันสงัด  คือ  ป่า  โคนไม้  ภูเขา  ถ้ำป่าช้า  ป่าชัฏ  ที่แจ้ง  และลอมฟาง  เธอกลับจาก
14,0016,013,บิณฑบาต  ภายหลังเวลาอาหารแล้ว  นั่งคู่บัลลังก์  ตั้งกายตรง  ดำรงสติมั่นเฉพาะหน้า  ละอภิชญา
14,0016,014,ในโลกได้แล้วมีจิตปราศจากอภิชฌาอยู่  ย่อมชำระจิตให้บริสุทธิ์จากอภิชฌา  ละความประทุษร้าย
14,0016,015,คือพยาบาท  เป็นผู้มีจิตไม่พยาบาท  อนุเคราะห์ด้วยความเกื้อกูลในสรรพสัตว์อยู่ย่อมชำระจิต
14,0016,016,ให้บริสุทธิ์จากความประทุษร้ายคือพยาบาท  ละถีนมิทธะแล้ว  เป็นผู้มีจิตปราศจากถีนมิทธะ
14,0016,017,มีอาโลกสัญญา  มีสติสัมปชัญญะอยู่  ย่อมชำระจิตให้บริสุทธิ์จากถีนมิทธะได้  ละอุทธัจจะกุกกุจจะ
14,0016,018,แล้ว  เป็นผู้ไม่ฟุ้งซ่าน  มีจิตสงบภายในอยู่  ย่อมชำระจิตให้บริสุทธิ์จากอุทธัจจะกุกกุจจะได้
14,0016,019,ละวิจิกิจฉาแล้วเป็นผู้ข้ามความสงสัย  ไม่มีปัญหาอะไรในกุศลธรรมทั้งหลายอยู่  ย่อมชำระจิต
14,0016,020,ให้บริสุทธิ์จากวิจิกิจฉาได้  ฯ
14,0016,021,[๒๐]  เธอครั้นละนิวรณ์  ๕  ประการอันเป็นเครื่องทำใจให้เศร้าหมอง  ทำปัญญาให้ถอย
14,0016,022,กำลังนี้ได้แล้ว  จึงสงัดจากกาม  สงัดจากอกุศลธรรม  เข้าปฐมฌานมีวิตก  มีวิจาร  มีปีติและ
14,0016,023,สุขเกิดแต่วิเวกอยู่  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  แม้อย่างนี้ก็ชื่อว่าความพยายามมีผล  ความเพียรมีผล  ฯ