Book,Page,LineNumber,Text
11,0022,001,ดูกรท่านทั้งหลาย พวกเทวดาชื่อว่าขิฑฑาปโทสิกะมีอยู่ พวกนั้นพากัน หมกมุ่นอยู่แต่
11,0022,002,ในความรื่นรมย์ คือการสรวลเสและการเล่นหัวจนเกินเวลา เมื่อพวก นั้นพากันหมกมุ่นอยู่แต่
11,0022,003,ในความรื่นรมย์ คือการสรวลเสและการเล่นหัวจนเกินเวลา    สติก็ย่อมหลงลืม เพราะสติ
11,0022,004,หลงลืม จึงพากันจุติจากชั้นนั้น ดูกรท่านทั้งหลาย ก็เป็น  ฐานะที่จะมีได้แล ที่สัตว์ผู้ใด
11,0022,005,ผู้หนึ่งจุติจากชั้นนั้นแล้วมาเป็นอย่างนี้ เมื่อมาเป็น   อย่างนี้แล้ว จึงออกจากเรือนบวชเป็น
11,0022,006,บรรพชิต เมื่อบวชแล้วอาศัยความเพียร  เป็นเครื่องเผากิเลส อาศัยความเพียรที่ตั้งมั่น อาศัยความ
11,0022,007,ประกอบเนืองๆ อาศัย   ความไม่ประมาท อาศัยมนสิการโดยชอบ แล้วบรรลุเจโตสมาธิที่เมื่อ
11,0022,008,ตั้งมั่นแล้วย่อมตามระลึกถึงขันธ์ที่เคยอาศัยอยู่ในกาลก่อนนั้นได้ หลังแต่นั้นไประลึกไม่ได้
11,0022,009,เขาจึงกล่าวอย่างนี้ว่า ท่าน พวกเทวดาผู้มิใช่เหล่าขิฑฑาปโทสิกะ ย่อมไม่พากัน  หมกมุ่นอยู่แต่
11,0022,010,ในความรื่นรมย์ คือการสรวลเสและการเล่นหัวจนเกินเวลา สติ  ย่อมไม่หลงลืม เพราะสติ
11,0022,011,ไม่หลงลืม พวกเหล่านั้นจึงไม่จุติจากชั้นนั้น เป็นผู้เที่ยง    ยั่งยืน คงทน มีอายุยืน มีอันไม่แปรผัน
11,0022,012,เป็นธรรมดา จักตั้งอยู่เที่ยงเสมอไปเช่นนั้น      ทีเดียว ส่วนพวกเราเหล่าขิฑฑาปโทสิกะ หมกมุ่น
11,0022,013,อยู่แต่ในความรื่นรมย์ คือการสรวลเสและการเล่นหัวจนเกินเวลา สติย่อมหลงลืม เพราะสติ
11,0022,014,หลงลืม พวกเราจึง   พากันจุติจากชั้นนั้น เป็นผู้ไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน ไม่คงทน มีอายุน้อย ยังต้อง
11,0022,015,จุติมาเป็น  อย่างนี้ ก็พวกท่านบัญญัติสิ่งที่โลกสมมติว่าเลิศ ว่ามีมูลมาแต่เทวดาเหล่าขิฑฑาป โทสิกะ
11,0022,016,ตามลัทธิอาจารย์ มีแบบเช่นนี้หรือมิใช่ สมณพราหมณ์เหล่านั้นตอบ  อย่างนี้ว่า ท่านโคดม
11,0022,017,พวกข้าพเจ้าได้ทราบมาดังที่ท่านโคดมได้กล่าวมานี้แล ดูกรภัคควะ เราย่อมทราบชัดซึ่งสิ่งที่โลก
11,0022,018,สมมติว่าเลิศ ทั้งรู้ชัดยิ่งกว่านั้น และไม่ยึดมั่น  ความรู้ชัดนั้นด้วย เมื่อไม่ยึดมั่น จึงทราบ
11,0022,019,ความดับเฉพาะตน ฉะนั้น ตถาคต  จึงไม่ถึงทุกข์ ฯ
11,0022,020,[๑๕] ดูกรภัคควะ มีสมณพราหมณ์บางจำพวกบัญญัติสิ่งที่โลกสมมติ ว่าเลิศ ว่ามีมูล
11,0022,021,มาแต่เทวดาเหล่ามโนปโทสิกะ ตามลัทธิอาจารย์ เราจึงเข้าไปถาม     เขาอย่างนี้ว่า ทราบว่าท่าน
11,0022,022,ทั้งหลายบัญญัติสิ่งที่โลกสมมติว่าเลิศว่ามีมูลมาแต่เทวดา     เหล่ามโนปโทสิกะ ตามลัทธิอาจารย์
11,0022,023,จริงหรือ สมณพราหมณ์เหล่านั้นถูกเราถาม   อย่างนี้แล้ว ยืนยันว่าเป็นเช่นนั้น เราจึงถาม
11,0022,024,ต่อไปว่า พวกท่านบัญญัติสิ่งที่โลก    สมมติว่าเลิศ ว่ามีมูลมาแต่เทวดาเหล่ามโนปโทสิกะ ตาม