Book,Page,LineNumber,Text
09,0004,001,๓. พระสมณโคดม ละกรรมเป็นข้าศึกแก่พรหมจรรย์ ประพฤติพรหมจรรย์ ประพฤติ
09,0004,002,ห่างไกล เว้นขาดจากเมถุนอันเป็นกิจของชาวบ้าน.
09,0004,003,[๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย  อีกอย่างหนึ่ง เมื่อปุถุชนกล่าวชมตถาคต พึงกล่าวเช่นนี้ว่า
09,0004,004,๔. พระสมณโคดม ละการพูดเท็จ เว้นขาดจากการพูดเท็จ พูดแต่คำจริง ดำรงคำสัตย์
09,0004,005,มีถ้อยคำเป็นหลักฐาน ควรเชื่อได้ ไม่พูดลวงโลก.
09,0004,006,๕. พระสมณโคดม ละคำส่อเสียด เว้นขาดจากคำส่อเสียด ฟังจากข้างนี้แล้วไม่ไป
09,0004,007,บอกข้างโน้น  เพื่อให้คนหมู่นี้แตกร้าวกัน หรือฟังจากข้างโน้น  แล้วไม่มาบอกข้างนี้ เพื่อให้
09,0004,008,คนหมู่โน้นแตกร้าวกัน สมานคนที่แตกร้าวกันแล้วบ้าง ส่งเสริมคนที่พร้อมเพรียงกันแล้วบ้าง
09,0004,009,ชอบคนผู้พร้อมเพรียงกัน ยินดีในคนผู้พร้อมเพรียงกัน เพลิดเพลินในคนผู้พร้อมเพรียงกัน
09,0004,010,กล่าวแต่คำที่ทำให้คนพร้อมเพรียงกัน.
09,0004,011,๖. พระสมณโคดม ละคำหยาบ เว้นขาดจากคำหยาบ กล่าวแต่คำที่ไม่มีโทษ
09,0004,012,เพราะหู ชวนให้รัก จับใจ เป็นของชาวเมือง คนส่วนมากรักใคร่พอใจ.
09,0004,013,๗. พระสมณโคดม ละคำเพ้อเจ้อ เว้นขาดจากคำเพ้อเจ้อ พูดถูกกาล พูดแต่คำ
09,0004,014,ที่เป็นจริง พูดอิงอรรถ พูดอิงธรรม พูดอิงวินัย พูดแต่คำมีหลักฐานมีที่อ้าง มีที่กำหนด
09,0004,015,ประกอบด้วยประโยชน์ โดยกาลอันควร.
09,0004,016,[๕] ๘. พระสมณโคดม เว้นขาดจากการพรากพืชคาม และภูตคาม
09,0004,017,[๖] ๙. พระสมณโคดม ฉันหนเดียว เว้นการฉันในราตรี งดจากการฉันในเวลาวิกาล.
09,0004,018,๑๐. พระสมณโคดม เว้นขาดจากการฟ้อนรำ ขับร้อง ประโคมดนตรี และดูการเล่น
09,0004,019,อันเป็นข้าศึกแก่กุศล.
09,0004,020,๑๑. พระสมณโคดม เว้นขาดจากการทัดทรงประดับและตบแต่งร่างกาย ด้วยดอกไม้
09,0004,021,ของหอมและเครื่องประเทืองผิว อันเป็นฐานแห่งการแต่งตัว.
09,0004,022,๑๒. พระสมณโคดม เว้นขาดจากการนั่งนอนบนที่นั่ง ที่นอนอันสูงใหญ่.
09,0004,023,๑๓. พระสมณโคดม เว้นขาดจากการรับทองและเงิน.