Book,Page,LineNumber,Text
07,0044,001,[๑๗๔] สมัยนั้น พระฉัพพัคคีย์เคี้ยวไม้ชำระฟันยาว และตีสามเณรด้วยไม้ชำฟัน
07,0044,002,เหล่านั้น ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค พระผู้มี  พระภาค ... ตรัสว่า ดูกร
07,0044,003,ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงเคี้ยวไม้ชำระฟันยาว รูปใด  เคี้ยว ต้องอาบัติทุกกฏ ดูกรภิกษุ
07,0044,004,ทั้งหลาย   เราอนุญาตไม้ชำระฟันยาว ๘ นิ้วเป็นอย่างยิ่ง และไม่พึงตีสามเณรด้วย ไม้นั้น รูปใดตี
07,0044,005,ต้องอาบัติทุกกฏ ฯ
07,0044,006,[๑๗๕] สมัยต่อมา ภิกษุรูปหนึ่งเคี้ยวไม้ชำระฟันสั้นเกินไป ไม้ชำระ ฟันหลุดเข้าไป
07,0044,007,ติดในคอ ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค พระผู้มี  พระภาค ... ตรัสว่า ดูกร
07,0044,008,ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงเคี้ยวไม้ชำระฟันสั้นเกินไป รูปใดเคี้ยว ต้องอาบัติทุกกฏ ฯ ดูกรภิกษุ
07,0044,009,ทั้งหลาย   เราอนุญาตไม้ชำระฟันขนาด ๔ องคุลีเป็นอย่างต่ำ ฯ
07,0044,010,เรื่องพระฉัพพัคคีย์จุดไฟเผากองหญ้า
07,0044,011,[๑๗๖] ก็โดยสมัยนั้นแล พระฉัพพัคคีย์จุดไฟเผากองหญ้า ชาวบ้านเพ่ง  โทษ ติเตียน
07,0044,012,โพนทะนาว่า ... เหมือนคนเผาป่า ... ภิกษุทั้งหลาย กราบทูลเรื่อง นั้นแด่พระผู้มีพระภาค พระผู้มี
07,0044,013,พระภาค ... ตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึง  เผากองหญ้า รูปใดเผา ต้องอาบัติทุกกฏ ฯ
07,0044,014,[๑๗๗] สมัยนั้น วิหารที่อยู่มีหญ้าขึ้นรก เมื่อไฟป่าไหม้มาถึง วิหารถูกไฟไหม้ ภิกษุ
07,0044,015,ทั้งหลายรังเกียจที่จะจุดไฟรับเพื่อทำการป้องกัน ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค
07,0044,016,พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตไว้เมื่อไฟป่าไหม้มาถึง ให้จุดไฟรับเพื่อ
07,0044,017,ป้องกัน ฯ
07,0044,018,เรื่องขึ้นต้นไม้
07,0044,019,[๑๗๘] สมัยนั้น พระฉัพพัคคีย์ขึ้นต้นไม้ ไต่จากต้นหนึ่ง ไปสู่ต้นหนึ่ง   ชาวบ้าน
07,0044,020,เพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า ... เหมือนลิง ... ภิกษุทั้งหลายกราบทูล   เรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค
07,0044,021,พระผู้มีพระภาค ... ตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุ  ไม่พึงขึ้นต้นไม้ รูปใดขึ้น ต้องอาบัติทุกกฏ ฯ
07,0044,022,[๑๗๙] สมัยนั้น ภิกษุรูปหนึ่งไปเมืองสาวัตถีในโกศลชนบท ช้างไล่ในระหว่างทาง
07,0044,023,จึงภิกษุนั้นวิ่งเข้าไปยังโคนต้นไม้ รังเกียจไม่ขึ้นต้นไม้ ช้างนั้นได้    ไปทางอื่น ครั้นภิกษุนั้นไปถึง
07,0044,024,เมืองสาวัตถีแล้ว ได้แจ้งเรื่องนั้นแก่ภิกษุทั้งหลายๆกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค พระผู้มี
07,0044,025,พระภาคตรัสว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อมีกิจจำเป็น  เราอนุญาตให้ขึ้นต้นไม้สูงชั่วบุรุษ ใน
07,0044,026,คราวมีอันตราย ขึ้นได้ตามประสงค์ ฯ