Book,Page,LineNumber,Text
04,0045,001,พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า  ดูกรกัสสป  เราส่งท่านแล้วได้ไปสู่ภพดาวดึงส์  เก็บ
04,0045,002,ดอกปาริฉัตตกะแล้ว มานั่งในโรงบูชาเพลิงก่อน  ดูกรกัสสป  ดอกปาริฉัตตกะนี้แล  สมบูรณ์
04,0045,003,ด้วยสีและกลิ่น.
04,0045,004,ครั้งนั้น  ชฎิลอุรุเวลกัสสปได้มีความดำริว่า  พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพ
04,0045,005,มากแท้  เพราะส่งเรามาก่อนแล้วยังไปสู่ภพดาวดึงส์ เก็บดอกปาริฉัตตกะแล้ว  มานั่งในโรงบูชา-
04,0045,006,เพลิงก่อน  แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่.
04,0045,007,ปาฏิหาริย์ผ่าฟืน
04,0045,008,[๔๖] ก็โดยสมัยนั้นแล  ชฎิลเหล่านั้นปรารถนาจะบำเรอไฟ  แต่ไม่อาจจะฝ่าฟืนได้.
04,0045,009,จึงชฎิลเหล่านั้นได้มีความดำริต้องกันว่า  ข้อที่พวกเราไม่อาจผ่าฟืนได้นั้น  คงเป็นอิทธานุภาพของ
04,0045,010,พระมหาสมณะ  ไม่ต้องสงสัยเลย.  ครั้งนั้น  พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกะชฎิลอุรุเวลกัสสปว่า
04,0045,011,ดูกรกัสสป  พวกชฎิลจงผ่าฟืนเถิด.
04,0045,012,ชฎิลอุรุเวลกัสสป รับพระพุทธดำรัสว่า  ข้าแต่มหาสมณะ  พวกชฎิลจงผ่าฟืนกัน.
04,0045,013,ชฎิลทั้งหลายได้ผ่าฟืน ๕๐๐ ท่อนคราวเดียวเท่านั้น.  ครั้งนั้นแล  ชฎิลอุรุเวลกัสสป
04,0045,014,ได้มีความดำริว่า พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพมากแท้  ถึงกับให้พวกชฎิลผ่าฟืนได้
04,0045,015,แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่.
04,0045,016,ปาฏิหาริย์ก่อไฟ
04,0045,017,[๔๗] ก็โดยสมัยนั้นแล ชฎิลเหล่านั้นปรารถนาจะบำเรอไฟ แต่ไม่อาจจะก่อไฟให้ลุก
04,0045,018,ได้. จึงชฎิลเหล่านั้นได้มีความดำริต้องกันว่า  ข้อที่พวกเราไม่อาจจะก่อไฟให้ลุกขึ้นได้นั้น คงเป็น
04,0045,019,อิทธานุภาพของพระมหาสมณะ ไม่ต้องสงสัยเลย. ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคได้ตรัสกะชฎิลอุรุเวล
04,0045,020,กัสสปว่า  ดูกรกัสสป พวกชฎิลจงก่อไฟให้ลุกเถิด.
04,0045,021,ชฎิลอุรุเวลกัสสป  รับพระพุทธดำรัสว่า ข้าแต่มหาสมณะ  พวกชฎิลจงก่อไฟให้ลุก.
04,0045,022,ไฟทั้ง ๕๐๐ กอง  ได้ลุกขึ้นคราวเดียวกันเทียว.  ลำดับนั้น ชฎิลอุรุเวลกัสสป ได้มีความดำริว่า
04,0045,023,พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพมากแท้  ถึงกับให้ไฟลุกขึ้นได้  แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์
04,0045,024,เหมือนเราแน่.