Book,Page,LineNumber,Text
04,0041,001,พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า  ดูกรกัสสป  ผู้นั้น  คือ  ท้าวสหัมบดีพรหมเข้ามาหาเรา
04,0041,002,เพื่อฟังธรรม.
04,0041,003,ครั้งนั้น  ชฎิลอุรุเวลกัสสปได้ดำริว่า  พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพมากแท้
04,0041,004,ถึงกับท้าวสหัมบดีพรหมเข้ามาหาเพื่อฟังธรรม แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่.
04,0041,005,ครั้งนั้น  พระผู้มีพระภาคเสวยภัตตาหารของชฎิลอุรุเวลกัสสป  แล้วประทับอยู่ใน
04,0041,006,ไพรสณฑ์ตำบลนั้นแล.
04,0041,007,ปาฏิหาริย์ที่ ๔  จบ
04,0041,008,_____________
04,0041,009,ปาฏิหาริย์ที่ ๕
04,0041,010,[๔๓] ก็โดยสมัยนั้นแล  ชฎิลอุรุเวลกัสสปได้เตรียมการบูชายัญเป็นการใหญ่.  และ
04,0041,011,ประชาชนชาวอังคะและมคธทั้งสิ้น  ถือของเคี้ยวของบริโภคเป็นอันมาก  บ่ายหน้ามุ่งไปหา.
04,0041,012,จึงชฎิลอุรุเวลกัสสปได้ดำริว่า บัดนี้ เราได้เตรียมการบูชายัญเป็นการใหญ่ และประชาชนชาวอังคะ
04,0041,013,และมคธทั้งสิ้น  ได้นำของเคี้ยวของบริโภคเป็นอันมากบ่ายหน้ามุ่งมาหา  ถ้าพระมหาสมณะจักทำ
04,0041,014,อิทธิปาฏิหาริย์ในหมู่มหาชน  ลาภสักการะจักเจริญยิ่งแก่พระมหาสมณะ  ลาภสักการะของเรา
04,0041,015,จักเสื่อม  โอ  ทำไฉน  วันพรุ่งนี้  พระมหาสมณะจึงจะไม่มาฉัน.  ครั้งนั้น  พระผู้มีพระภาค
04,0041,016,ทรงทราบความปริวิตกแห่งจิตของชฎิลอุรุเวลกัสสปด้วยพระทัยแล้ว เสด็จไปอุตตรกุรุทวีป ทรง
04,0041,017,นำบิณฑบาตมาจากอุตตรกุรุทวีปนั้น แล้วเสวยที่ริมสระอโนดาต ประทับกลางวันอยู่ ณ ที่นั้นแหละ.
04,0041,018,ครั้นล่วงราตรีนั้น  ชฎิลอุรุเวลกัสสปได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค  ครั้นถึงแล้วได้ทูลคำนี้ต่อ
04,0041,019,พระผู้มีพระภาคว่า  ถึงเวลาแล้ว  มหาสมณะ ภัตตาหารเสร็จแล้ว เพราะเหตุไรหนอ วานนี้ท่าน
04,0041,020,จึงไม่มา  เป็นความจริง พวกข้าพเจ้าระลึกถึงท่านว่า เพราะเหตุไรหนอ  พระมหาสมณะจึงไม่มา
04,0041,021,แต่ส่วนแห่งขาทนียาหาร  ข้าพเจ้าได้จัดไว้เพื่อท่าน
04,0041,022,พระผู้มีพระภาคตรัสย้อนถามว่า  ดูกรกัสสป  ท่านได้ดำริอย่างนี้มิใช่หรือว่า  บัดนี้
04,0041,023,เราได้เตรียมการบูชายัญเป็นการใหญ่  และประชาชนชาวอังคะและมคธทั้งสิ้นได้นำของเคี้ยวและ