Book,Page,LineNumber,Text
04,0001,001,พระวินัยปิฎก
04,0001,002,เล่ม ๔
04,0001,003,มหาวรรค ภาค ๑
04,0001,004,ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
04,0001,005,มหาขันธกะ
04,0001,006,โพธิกถา ปฏิจจสมุปบาทมนสิการ
04,0001,007,[๑] โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้า แรกตรัสรู้ ประทับอยู่ ณ ควงไม้โพธิพฤกษ์
04,0001,008,ใกล้ฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ในอุรุเวลาประเทศ. ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคประทับนั่งด้วยบัลลังก์เดียว
04,0001,009,เสวยวิมุตติสุข ณ ควงไม้โพธิพฤกษ์ตลอด ๗ วัน และทรงมนสิการปฏิจจสมุปบาทเป็นอนุโลม
04,0001,010,และปฏิโลม ตลอดปฐมยามแห่งราตรี ว่าดังนี้:-
04,0001,011,ปฏิจจสมุปบาท อนุโลม
04,0001,012,เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมีสังขาร
04,0001,013,เพราะสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ
04,0001,014,เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป
04,0001,015,เพราะนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ
04,0001,016,เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ
04,0001,017,เพราะผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา
04,0001,018,เพราะเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา