Book,Page,LineNumber,Text
02,0048,001,อันตรวาสกเป็นอย่างมาก จากจีวรเหล่านั้น ถ้ายินดียิ่งกว่านั้น เป็นนิสสัคคิย-
02,0048,002,ปาจิตตีย์.
02,0048,003,เรื่องพระฉัพพัคคีย์ จบ.
02,0048,004,สิกขาบทวิภังค์
02,0048,005,[๕๙] บทว่า ถ้า ... ต่อภิกษุนั้น ได้แก่ ภิกษุผู้มีจีวรถูกชิงไป.
02,0048,006,ที่ชื่อว่า ผู้มิใช่ญาติ คือไม่ใช่คนเนื่องถึงกัน ทางมารดาก็ดี ทางบิดาก็ดี ตลอด ๗
02,0048,007,ชั่วอายุของบุรพชนก.
02,0048,008,ที่ชื่อว่า พ่อเจ้าเรือน ได้แก่ บุรุษผู้ครอบครองเรือน.
02,0048,009,ที่ชื่อว่า แม่เจ้าเรือน ได้แก่สตรีผู้ครอบครองเรือน.
02,0048,010,บทว่า ด้วยจีวรเป็นอันมาก คือ จีวรหลายผืน.
02,0048,011,บทว่า ปวารณา ... เพื่อนำไปได้ตามใจ คือ ปวารณาว่า ท่านต้องการจีวรเท่าใด
02,0048,012,ก็จงรับไปเท่านั้นเถิด.
02,0048,013,คำว่า ภิกษุนั้นพึงยินดีจีวรมีอุตราสงค์กับอันตรวาสกเป็นอย่างมาก จากจีวร
02,0048,014,เหล่านั้น ความว่า ถ้าจีวรหาย ๓ ผืน เธอพึงยินดีเพียง ๒ ผืน หาย ๒ ผืน พึงยินดีเพียง
02,0048,015,ผืนเดียว หายผืนเดียว อย่าพึงยินดีเลย.
02,0048,016,คำว่า ถ้ายินดียิ่งกว่านั้น ความว่า ขอมาได้มากกว่านั้น เป็นทุกกฏ ในประโยค
02,0048,017,ที่ยินดีเกินกำหนด เป็นนิสสัคคีย์ ด้วยได้จีวรมา ต้องเสียสละแก่สงฆ์ คณะ หรือบุคคล.
02,0048,018,ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็แลภิกษุพึงเสียสละจีวรนั้น อย่างนี้:-
02,0048,019,วิธีเสียสละ
02,0048,020,เสียสละแก่สงฆ์
02,0048,021,ภิกษุรูปนั้นพึงเข้าไปหาสงฆ์ ห่มผ้าอุตราสงค์เฉวียงบ่า กราบเท้าภิกษุผู้แก่พรรษากว่า
02,0048,022,นั่งกระโหย่ง ประนมมือ กล่าวอย่างนี้ว่า:-
02,0048,023,ท่านเจ้าข้า จีวรผืนนี้ของข้าพเจ้า ขอแล้วเกินกำหนดต่อเจ้าเรือนผู้มิใช่ญาติ
02,0048,024,เป็นของจำจะสละ ข้าพเจ้าสละจีวรผืนนี้แก่สงฆ์.
02,0048,025,ครั้นสละแล้วพึงแสดงอาบัติ ภิกษุผู้ฉลาด ผู้สามารถ พึงรับอาบัติ พึงคืนจีวรที่
02,0048,026,เสียสละให้ด้วยญัตติกรรมวาจา ว่าดังนี้:-