Book,Page,LineNumber,Text
27,0022,001,๗. อิตถีวรรค
27,0022,002,๑. อาสาตมันตชาดก
27,0022,003,ว่าด้วยหญิงเลวทราม
27,0022,004,[๖๑] ขึ้นชื่อว่าหญิงในโลกนี้เลวทราม เพราะหญิงเหล่านั้นไม่มีเขตแดน มีแต่
27,0022,005,ความกำหนัดยินดี คึกคะนองไม่มีเลือก เหมือนกับไฟที่ไหม้ไม่เลือก
27,0022,006,ฉะนั้น เราจักละทิ้งหญิงเหล่านั้นไปบวช พอกพูนวิเวก.
27,0022,007,จบ อาสาตมันตชาดกที่ ๑.
27,0022,008,๒. อัณฑภูตชาดก
27,0022,009,ว่าด้วยการวางใจภรรยา
27,0022,010,[๖๒] พราหมณ์ถูกภรรยาผูกหน้าให้ดีดพิณ ก็รู้ไม่ทันภรรยา ที่ท่านนำมาเลี้ยง
27,0022,011,ไว้แต่ยังไม่คลอด ใครจะวางใจในภรรยาเหล่านั้นได้.
27,0022,012,จบ อัณฑภูตชาดกที่ ๒.
27,0022,013,๓. ตักกชาดก
27,0022,014,ว่าด้วยธรรมดาหญิง
27,0022,015,[๖๓] ธรรมดาว่าหญิงเป็นคนมักโกรธ ไม่รู้จักคุณ ชอบส่อเสียด ชอบยุยงให้
27,0022,016,แตกกัน ดูกรภิกษุ ท่านจงประพฤติพรหมจรรย์เถิด ท่านจะไม่เสื่อม
27,0022,017,จากสุข.
27,0022,018,จบ ตักกชาดกที่ ๓.
27,0022,019,๔. ทุราชานชาดก
27,0022,020,ภาวะของหญิงรู้ยาก
27,0022,021,[๖๔] ท่านอย่าดีใจว่าหญิงปรารถนาเรา อย่าเศร้าโศก ว่าหญิงนี้ไม่ปรารถนา
27,0022,022,เรา ภาวะของหญิงทั้งหลายเป็นของรู้ได้ยาก เหมือนทางไปของปลาใน
27,0022,023,น้ำ ฉะนั้น.
27,0022,024,จบ ทุราชานชาดกที่ ๔.