Book,Page,LineNumber,Text
14,0019,001,เพราะเหตุแห่งอภิชาติ  ตถาคตต้องเป็นผู้มีอภิชาติดีแน่  ผลในบัดนี้  จึงเสวยเวทนาอันเป็นสุขหา
14,0019,002,อาสวะมิได้เห็นปานนี้  ถ้าหมู่สัตว์ย่อมเสวยสุขและทุกข์  เพราะเหตุแห่งความพยายามในปัจจุบัน
14,0019,003,ตถาคตต้องเป็นผู้มีความพยายามในปัจจุบันดีแน่  ผลในบัดนี้  จึงเสวยเวทนาอันเป็นสุขหาอาสวะ
14,0019,004,มิได้เห็นปานนี้  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ถ้าหมู่สัตว์ย่อมเสวยสุขและทุกข์  เพราะเหตุแห่งกรรมที่ตน
14,0019,005,ทำไว้ในก่อน  ตถาคตต้องน่าสรรเสริญ  ถ้าหมู่สัตว์ไม่ใช่เสวยสุขและทุกข์  เพราะเหตุแห่งกรรม
14,0019,006,ที่ตนทำไว้ในก่อน  ตถาคตก็ต้องน่าสรรเสริญ  ถ้าหมู่สัตว์ย่อมเสวยสุขและทุกข์  เพราะ  เหตุที่
14,0019,007,อิศวรเนรมิตให้  ตถาคตต้องน่าสรรเสริญ  ถ้าหมู่สัตว์ไม่ใช่เสวยสุขและทุกข์เพราะเหตุที่อิศวร
14,0019,008,เนรมิตให้  ตถาคตก็ต้องน่าสรรเสริญ  ถ้าหมู่สัตว์ย่อมเสวยสุขและทุกข์  เพราะเหตุที่มีความบังเอิญ
14,0019,009,ตถาคตต้องน่าสรรเสริญ  ถ้าหมู่สัตว์ไม่ใช่เสวยสุขและทุกข์  เพราะเหตุที่มีความบังเอิญ  ตถาคต
14,0019,010,ก็ต้องน่าสรรเสริญ  ถ้าหมู่สัตว์ย่อมเสวยสุขและทุกข์  เพราะเหตุแห่งอภิชาติ  ตถาคตต้องน่า
14,0019,011,สรรเสริญ  ถ้าหมู่สัตว์ไม่ใช่เสวยสุขและทุกข์  เพราะเหตุแห่งอภิชาติ  ตถาคตก็ต้องน่า
14,0019,012,สรรเสริญ  ถ้าหมู่สัตว์ย่อมเสวยสุขและทุกข์  เพราะเหตุแห่งความพยายามในปัจจุบัน
14,0019,013,ตถาคตต้องน่าสรรเสริญ  ถ้าหมู่สัตว์ไม่ใช่เสวยสุขและทุกข์  เพราะเหตุแห่งความพยายามในปัจจุบัน
14,0019,014,ตถาคตก็ต้องน่าสรรเสริญ  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ตถาคตมีวาทะอย่างนี้  วาทะ  ๑๐  ประการ  อันชอบ
14,0019,015,ด้วยเหตุของตถาคตผู้มีวาทะอย่างนี้  จึงถึงฐานะควรสรรเสริญ  ฯ
14,0019,016,พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระภาษิตนี้แล้ว  ภิกษุเหล่านั้นต่างชื่นชมยินดี  พระภาษิตของ
14,0019,017,พระผู้มีพระภาคแล  ฯ
14,0019,018,จบ  เทวทหสูตร  ที่  ๑
14,0019,019,______________________________