Book,Page,LineNumber,Text
13,0010,001,๑๑. เว้นขาดจากการทัดทรงประดับ และตกแต่งร่างกายด้วยดอกไม้ ของหอม และ
13,0010,002,เครื่องประเทืองผิว อันเป็นฐานแห่งการแต่งตัว.
13,0010,003,๑๒. เว้นขาดจากการนั่งนอนบนที่นั่งที่นอนอันสูงใหญ่.
13,0010,004,๑๓. เว้นขาดจากการรับทองและเงิน.
13,0010,005,๑๔. เว้นขาดจากการรับธัญญาหารดิบ.
13,0010,006,๑๕. เว้นขาดจากการรับเนื้อดิบ.
13,0010,007,๑๖. เว้นขาดจากการรับสตรีและกุมารี.
13,0010,008,๑๗. เว้นขาดจากการรับทาสีและทาส.
13,0010,009,๑๘. เว้นขาดจากการรับแพะและแกะ.
13,0010,010,๑๙. เว้นขาดจากการรับไก่และสุกร.
13,0010,011,๒๐. เว้นขาดจากการรับช้าง โค ม้า และลา.
13,0010,012,๒๑. เว้นขาดจากการรับไร่นาและที่ดิน.
13,0010,013,๒๒. เว้นขาดจากการประกอบทูตกรรมและการรับใช้.
13,0010,014,๒๓. เว้นขาดจากการซื้อ การขาย.
13,0010,015,๒๔. เว้นขาดจากการฉ้อโกงด้วยตราชั่ง การโกงด้วยของปลอม และการโกงด้วยเครื่อง
13,0010,016,ตวงวัด.
13,0010,017,๒๕. เว้นขาดจากการรับสินบน การล่อลวง และการตลบตะแลง.
13,0010,018,๒๖. เว้นขาดจากการตัด การฆ่า การจองจำ การตีชิง การปล้น และกรรโชก.
13,0010,019,เธอเป็นผู้สันโดษด้วยจีวรเป็นเครื่องบริหารกาย ด้วยบิณฑบาตเป็นเครื่องบริหารท้อง
13,0010,020,เธอจะไปทางทิศาภาคใดๆ ก็ถือไปได้เอง นกมีปีกจะบินไปทางทิศาภาคใดๆ ก็มีปีกของตัว
13,0010,021,เป็นภาระบินไปฉันใด ภิกษุก็ฉันนั้นแล เป็นผู้สันโดษด้วยจีวรเป็นเครื่องบริหารกาย ด้วยบิณฑบาต
13,0010,022,เป็นเครื่องบริหารท้อง เธอจะไปทางทิศาภาคใดๆ ก็ถือไปได้เอง.
13,0010,023,ภิกษุนั้นประกอบด้วยศีลขันธ์อันเป็นอริยะนี้ ย่อมได้เสวยสุขอันปราศจากโทษในภายใน
13,0010,024,เธอเห็นรูปด้วยจักษุแล้ว ไม่ถือนิมิต ไม่ถือพยัญชนะ เธอย่อมปฏิบัติเพื่อสำรวมจักขุนทรีย์
13,0010,025,ที่เมื่อไม่สำรวมแล้ว จะเป็นเหตุให้อกุศลธรรมอันลามก คืออภิชฌาและโทมนัสครอบงำนั้น