Book,Page,LineNumber,Text
04,0047,001,เสด็จขึ้นสู่เวหาสปรากฏอยู่ที่เรือ.  จึงชฎิลอุรุเวลกัสสปได้มีความดำริว่า พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก
04,0047,002,มีอานุภาพมากแท้  ถึงกับบันดาลไม่ให้น้ำไหลไปได้  แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่.
04,0047,003,ทูลขอบรรพชาและอุปสมบท
04,0047,004,[๕๑] ลำดับนั้น  พระผู้มีพระภาคได้ทรงพระดำริว่า โมฆบุรุษนี้  ได้มีความคิดอย่างนี้
04,0047,005,มานานแล้วว่า พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมากแท้ แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่
04,0047,006,ถ้ากระไร  เราพึงให้ชฎิลนี้สลดใจ  แล้วจึงตรัสกะชฎิลอุรุเวลกัสสปว่า ดูกรกัสสป ท่านไม่ใช่
04,0047,007,พระอรหันต์แน่  ทั้งยังไม่พบทางแห่งความเป็นพระอรหันต์ แม้ปฏิทาของท่านที่จะเป็นเหตุให้เป็น
04,0047,008,พระอรหันต์  หรือพบทางแห่งความเป็นพระอรหันต์  ก็ไม่มี.  ทีนั้น  ชฎิลอุรุเวลกัสสปได้
04,0047,009,ซบเศียรลงที่พระบาทของพระผู้มีพระภาค  แล้วทูลขอบรรพชาอุปสมบทต่อพระผู้มีพระภาคว่า
04,0047,010,ขอข้าพระพุทธเจ้าพึงได้บรรพชา  พึงได้อุปสมบทในสำนักพระผู้มีพระภาค พระพุทธเจ้าข้า.
04,0047,011,พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรกัสสป ท่านเป็นผู้นำ เป็นผู้ฝึกสอน เป็นผู้เลิศ เป็นหัวหน้า
04,0047,012,เป็นประธานของชฎิล ๕๐๐ คน ท่านจงบอกกล่าวพวกนั้นก่อน พวกนั้นจักทำตามที่เข้าใจ.
04,0047,013,ลำดับนั้น  ชฎิลอุรุเวลกัสสปเข้าไปหาชฎิลเหล่านั้น  ครั้นแล้วได้แจ้งความประสงค์
04,0047,014,ต่อชฎิลเหล่านั้นว่า ผู้เจริญทั้งหลาย  เราปรารถนาจะประพฤติพรหมจรรย์ในพระมหาสมณะ
04,0047,015,ท่านผู้เจริญทั้งหลาย  จงทำตามที่เข้าใจ.
04,0047,016,ชฎิลพวกนั้นกราบเรียนว่า  พวกข้าพเจ้าเลื่อมใสยิ่งในพระมหาสมณะมานานแล้ว ขอรับ
04,0047,017,ถ้าท่านอาจารย์จักประพฤติพรหมจรรย์ในพระมหาสมณะ  พวกข้าพเจ้าทั้งหมดก็จักประพฤติ-
04,0047,018,พรหมจรรย์ในพระมหาสมณะเหมือนกัน.
04,0047,019,ต่อมา  ชฎิลเหล่านั้นได้ลอยผม  ชฎา  เครื่องบริขาร  และเครื่องบูชาเพลิงในน้ำ แล้ว
04,0047,020,พากันเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาค  ซบเศียรลงแทบพระบาทของพระผู้มีพระภาค แล้วได้ทูลขอบรรพชา
04,0047,021,อุปสมบทต่อพระผู้มีพระภาคว่า  ขอพวกข้าพระองค์พึงได้บรรพชา พึงได้อุปสมบทในสำนักพระผู้
04,0047,022,มีพระภาค  พระพุทธเจ้าข้า.
04,0047,023,พระผู้มีพระภาคตรัสว่า พวกเธอจงเป็นภิกษุมาเถิด  ดังนี้แล้ว  ได้ตรัสต่อไปว่า ธรรม
04,0047,024,อันเรากล่าวดีแล้ว  พวกเธอจงประพฤติพรหมจรรย์เพื่อทำที่สุดทุกข์โดยชอบเถิด.
04,0047,025,พระวาจานั้นแล  ได้เป็นอุปสมบทของท่านผู้มีอายุเหล่านั้น.
04,0047,026,[๕๒] ชฎิลนทีกัสสปได้เห็นผม  ชฎา  เครื่องบริขาร  และเครื่องบูชาเพลิงลอยน้ำมา
04,0047,027,ครั้นแล้วได้มีความดำริว่า  อุปสรรคอย่าได้มีแก่พี่ชายเราเลย  จึงส่งชฎิลไปด้วยคำสั่งว่า พวกเธอ