Book,Page,LineNumber,Text
04,0039,001,ครั้งนั้น  ชฎิลอุรุเวลกัสสป  เลื่อมใสยิ่งนัก  เพราะอิทธิปาฏิหารย์นี้ของพระผู้มีพระภาค
04,0039,002,ได้ทูลคำนี้ต่อพระผู้มีพระภาคว่า  ข้าแต่มหาสมณะ นิมนต์อยู่ในที่นี้แหละ  ข้าพเจ้าจักบำรุงท่าน
04,0039,003,ด้วยภัตตาหารประจำ.
04,0039,004,ปาฏิหาริย์ที่ ๑  จบ
04,0039,005,_____________
04,0039,006,ปาฏิหาริย์ที่ ๒
04,0039,007,[๔๐] ครั้งนั้น  พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ ไพรสณฑ์แห่งหนึ่ง  ไม่ไกลจากอาศรม
04,0039,008,ของชฎิลอุรุเวลกัสสป.  ครั้งนั้น ท้าวมหาราชทั้ง ๔ เมื่อราตรีปฐมยามผ่านไปแล้ว เปล่งรัศมีงาม
04,0039,009,ยังไพรสณฑ์ทั้งสิ้นให้สว่างไสว  แล้วเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค ครั้นถึงแล้วจึงถวายบังคมพระผู้มี
04,0039,010,พระภาค  ได้ยืนเฝ้าอยู่ทั้ง ๔ ทิศ  ดุจกองไฟใหญ่ฉะนั้น.  ต่อมาชฎิลอุรุเวลกัสสป  เข้าไปเฝ้า
04,0039,011,พระผู้มีพระภาคโดยผ่านราตรีนั้น  ครั้นถึงแล้วได้ทูลคำนี้ต่อพระผู้มีพระภาคว่า  ถึงเวลาแล้ว
04,0039,012,มหาสมณะ  ภัตตาหารเสร็จแล้ว  พวกนั้นคือใครกันหนอ เมื่อราตรีปฐมยามผ่านไปแล้ว มีรัศมี
04,0039,013,งาม  ยังไพรสณฑ์ทั้งสิ้นให้สว่างไสว เข้าไปหาท่าน  ครั้นถึงแล้วอภิวาทท่าน ได้ยืนอยู่ทั้ง ๔ ทิศ
04,0039,014,ดุจกองไฟใหญ่ฉะนั้น?
04,0039,015,พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ดูกรกัสสป พวกนั้นคือท้าวมหาราชทั้ง ๔ เข้ามาหาเราเพื่อ
04,0039,016,ฟังธรรม.
04,0039,017,ครั้งนั้น ชฎิลอุรุเวลกัสสปได้มีความดำริว่า  พระมหาสมณะมีฤทธิ์มาก  มีอานุภาพมาก
04,0039,018,แท้  ถึงกับท้าวมหาราชทั้ง ๔ เข้ามาหาเพื่อฟังธรรม แต่ก็ไม่เป็นพระอรหันต์เหมือนเราแน่.
04,0039,019,ครั้งนั้น  พระผู้มีพระภาคเสวยภัตตาหารของชฎิลอุรุเวลกัสสป  แล้วประทับอยู่ใน
04,0039,020,ไพรสณฑ์ตำบลนั้นแล.
04,0039,021,ปาฏิหาริย์ที่ ๒  จบ
04,0039,022,_____________