Book,Page,LineNumber,Text
46,0043,001,วิตก ๓ อย่าง คือ
46,0043,002,๑. ปรานุททยตาปฏิสังยุตตวิตก (ความคิดกังวลที่ประกอบ
46,0043,003,ด้วยความเป็นผู้เอ็นดูผู้อื่น)
46,0043,004,๒. ลาภสักการสิโลกวิตก (ความคิดกังวลถึงลาภสักการะและ
46,0043,005,ชื่อเสียง)
46,0043,006,๓. อนวัญญัตติปฏิสังยุตตวิตก (ความคิดกังวลที่ประกอบด้วย
46,0043,007,การไม่ดูหมิ่น).
46,0043,008,โดยนัยที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้แล้วในสมันตภัตรกสูตร ด้วยการ
46,0043,009,พิจารณาธรรมที่ปฏิปักษ์กัน และด้วยมรรคเบื้องต่ำทั้ง ๓ อันสามารถที่จะละ
46,0043,010,วัตถุนั้น ๆ เสียได้.
46,0043,011,ผู้ศึกษาพึงเห็นเนื้อความอย่างนี้ว่า ก็วิตกที่เหลืออันภิกษุกำจัดได้แล้ว
46,0043,012,อย่างนี้ ทำให้สงบราบคาบในภายใน ย่อมไม่เกิดขึ้นอีกในจิตที่เป็นไปใน
46,0043,013,ขันธสันดานของตน อันเกิดในภายในตน ฉันใด กิเลสที่เหลือที่พระอรหันต์
46,0043,014,"ตัดได้แล้วก็ฉันนั้น เพราะสิ่งที่ตัดได้แล้วท่านเรียกว่า "" กัปปิตะ"" ดังที่ท่าน"
46,0043,015,กล่าวไว้ว่า กปฺปิตเกสมสฺสุ (ผู้มีผมและหนวดอันปลงแล้ว).*
46,0043,016,บัดนี้ พึงทราบวินิจฉัยในคาถานี้ว่า โย นาจฺจสารี เป็นต้น
46,0043,017,ดังต่อไปนี้ :-
46,0043,018,สองบทว่า โย นาจฺจสารี ได้แก่ ภิกษุใดไม่แล่นเลยไป.
46,0043,019,บทว่า น ปจฺจสารี คือ ไม่ล้าอยู่.