Book,Page,LineNumber,Text
41,0024,001,ของกุมารเหล่าอื่น   อันบุคคลนำมาจากตระกูลยาย    จึงถามพระมารดาว่า
41,0024,002,""" เจ้าแม่      ใคร  ๆ     เขาก็นำบรรณาการมาจากตระกูลยายเพื่อพวกกุมาร "
41,0024,003,"เหล่าอื่น,  พระญาติไร ๆ  ย่อมไม่ส่งบรรณาการไร ๆ    มาเพื่อหม่อมฉัน"
41,0024,004,"(บ้างเลย).   เจ้าแม่ไม่มีพระชนนีพระชนกหรือ ?"""
41,0024,005,"ทีนั้น   พระมารดาจึงลวงโอรสนั้นว่า   "" พ่อ    เจ้าศากยะเป็นยาย"
41,0024,006,"ของเจ้ามีอยู่,    แต่อยู่ไกล,    เหตุนั้น     พวกท่าน    (จึง )    มิได้ส่งเครื่อง"
41,0024,007,"บรรณาการไร ๆ  มาเพื่อเจ้า."""
41,0024,008,ในเวลามีพระชันษาครบ  ๑๖  ปี      พระกุมารจึงทูลพระมารดาอีก
41,0024,009,"ว่า  ""เจ้าแม่  หม่อมฉันใคร่จะเยี่ยมตระกูลพระเจ้ายาย ""  แม้ถูกพระมารดา"
41,0024,010,"ห้ามอยู่ว่า   ""อย่าเลย   ลูกเอ๋ย,  ลูกจักไปทำอะไรในที่นั้น  ""ก็ยังอ้อนวอน"
41,0024,011,ร่ำไป.
41,0024,012,"ทีนั้น  พระมารดาของพระกุมาร  ก็ทรงยินยอมว่า  "" ถ้าอย่างนั้นก็"
41,0024,013,"ไปเถิด."""
41,0024,014,<H2>พวกศากยะต้องรับวิฑูฑภะ</H2>
41,0024,015,พระกุมารกราบทูลพระราชบิดาแล้ว     เสด็จออกไป    พร้อมด้วย
41,0024,016,บริวารเป็นอันมาก.   พระนางวาสภขัตติยาทรงส่งจดหมายล่วงหน้าไปก่อน
41,0024,017,"ว่า    "" หม่อมฉันอยู่ในที่นี้สบายดี,    พระญาติทั้งหลายอย่าแสดงโทษไร ๆ"
41,0024,018,"ของพระสวามีแก่พระกุมารนั้นเลย."""
41,0024,019,เจ้าศากยะทรงทราบว่าวิฑูฑภกุมารเสด็จมา         ทรงปรึกษากันว่า
41,0024,020,""" พวกเราไม่อาจไหว้  (วิฑูฑภกุมาร)   ได้""      จึงส่งพระกุมารทั้งหลาย"
41,0024,021,"ที่เด็ก ๆ  กว่าวิฑูฑภะนั้นไปยังชนบทเสีย,      เมื่อวิฑูฑภกุมารนั้นเสด็จถึง"