Book,Page,LineNumber,Text
25,0040,001,<H1>๖. ปัตตสูตร</H1>
25,0040,002,<H1>ว่าด้วยบาตร</H1>
25,0040,003,[๔๖๑]  พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่  ณ พระวิหารเชตวัน   อาราม
25,0040,004,ของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี  กรุงสาวัตถี.
25,0040,005,ก็สมัยนั้นแล  พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงยังภิกษุทั้งหลายให้เห็นแจ้ง  ให้
25,0040,006,สมาทาน  ให้อาจหาญ  ให้ร่าเริง  ด้วยธรรมีกถาเกี่ยวด้วยอุปาทานขันธ์  ๕  ก็
25,0040,007,ภิกษุเหล่านั้นทำในใจให้สำเร็จประโยชน์  น้อมนึกมาด้วยความเต็มใจ  เงี่ยโสต 
25,0040,008,ลงสดับธรรมอยู่. 
25,0040,009,ครั้งนั้นแล  มารผู้มีบาปได้มีความคิดว่า  พระสมณโคดมนี้แล  ยังภิกษุ
25,0040,010,ทั้งหลายให้เห็นแจ้ง  ให้สมาทาน  ให้อาจหาญ   ให้ร่าเริง   ด้วยธรรมีกถาเกี่ยว
25,0040,011,ด้วยอุปาทานขันธ์  ๕  ก็ภิกษุเหล่านั้นทำในใจให้สำเร็จประโยชน์    น้อมนึกมา
25,0040,012,ด้วยความเต็มใจ    เงี่ยโสตลงสดับธรรมอยู่    ถ้ากระไร    เราพึงเข้าไปหาพระ
25,0040,013,สมณโคดมถึงที่ประทับ  เพื่อประสงค์จะยังปัญญาจักษุให้พินาศ.
25,0040,014,ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุเหล่านั้นได้วางบาตรเป็นอันมากไว้ในที่กลางแจ้ง.
25,0040,015,[๔๖๒]  ลำดับนั้น      มารผู้มีบาปแปลงเพศเป็นโคเดินไปยังที่บาตร 
25,0040,016,เหล่านั้นวางอยู่.
25,0040,017,ลำดับนั้น  ภิกษุรูปหนึ่งจึงบอกกะภิกษุอีกรูปหนึ่งว่า   ภิกษุ ๆ โคนั้น
25,0040,018,พึงทำบาตรทั้งหลายให้แตก.
25,0040,019,เมื่อภิกษุนั้นพูดอย่างนั้นแล้ว  พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสกะภิกษุนั้นว่า
25,0040,020,ภิกษุ  นั่นมิใช่โค  นั่นเป็นมารผู้มีบาป    มาเพื่อประสงค์จะยังปัญญาจักษุของ 
25,0040,021,พวกเธอให้พินาศ.