Book,Page,LineNumber,Text
25,0018,001,<B>สัตว์ที่สัญจรไปมาก็มาก   สิ่งที่น่ากลัว
25,0018,002,ก็มา  อนึ่ง เหลือบยุง  และสัตว์เลื้อยคลาน
25,0018,003,ก็ชุกชุม  (แต่)  มหามุนีผู้อยู่ในเรือนว่าง-
25,0018,004,เปล่า  ย่อมไม่ทำแม้แต่ขนให้ไหว  เพราะ
25,0018,005,สิ่งที่น่ากลัวเหล่านั้น.</B>
25,0018,006,<B>ถึงแม้ท้องฟ้าจะแตก แผ่นดินจะไหว
25,0018,007,สัตว์ทั้งหลายพึงสะดุ้งกลัวกันหมดก็ตามที
25,0018,008,แม้ถึงว่าหอกจะจ่ออยู่ที่อกก็ตามเถิด พระ-
25,0018,009,พุทธเจ้าทั้งหลายย่อมไม่ทรงป้องกันเพราะ
25,0018,010,อุปธิ  (คือขันธ์)  ทั้งหลาย.</B>
25,0018,011,ครั้งนั้น  มารผู้มีบาป    เป็นทุกข์เสียใจว่า    พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
25,0018,012,รู้จักเรา  พระสุคตทรงรู้จักเรา   ดังนี้    จึงได้อันตรธานไปในที่นั้นเอง.