Book,Page,LineNumber,Text
17,0003,001,<B>ย่อมหมายรู้สัตว์</B>   โดยความเป็นสัตว์    ครั้นหมายรู้สัตว์โดยความ   
17,0003,002,เป็นสัตว์แล้ว   ย่อมสำคัญหมายสัตว์   ย่อมสำคัญหมายในสัตว์   ย่อมสำคัญ
17,0003,003,หมายโดยความเป็นสัตว์    <H1>ย่อมสำคัญหมายสัตว์ว่าของเรา</H1>    ย่อมยินดียิ่งซึ่ง
17,0003,004,สัตว์      ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร   ?      เราตถาคตกล่าวว่า    เพราะเขาไม่ได้
17,0003,005,กำหนดรู้. 
17,0003,006,<B>ย่อมหมายรู้เทวดา</B>    โดยความเป็นเทวดา   ครั้นหมายรู้เทวดาโดย
17,0003,007,ความเป็นเทวดาแล้ว    ย่อมสำคัญหมายเทวดา    ย่อมสำคัญหมายในเทวดา
17,0003,008,ย่อมสำคัญหมายโดยความเป็นเทวดา  <H1>ย่อมสำคัญหมายเทวดาว่าของเรา</H1>
17,0003,009,ย่อมยินดียิ่งซึ่งเทวดา       ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร  ?       เราตถาคตกล่าวว่า
17,0003,010,เพราะเขาไม่ได้กำหนดรู้. 
17,0003,011,<B>ย่อมหมายรู้ปชาบดีมาร</B>   โดยความเป็นปชาบดีมาร   ครั้นหมายรู้ 
17,0003,012,ปชาบดีมารโดยความเป็นปชาบดีมารแล้ว       ย่อมสำคัญหมายปชาบดีมาร
17,0003,013,ย่อมสำคัญหมายในปชาบดีมาร   ย่อมสำคัญหมายโดยความเป็นปชาบดีมาร
17,0003,014,<H1>ย่อมสำคัญปชาบดีมารว่าของเรา</H1>   ย่อมยินดียิ่งซึ่งปชาบดีมาร   ข้อนั้นเพราะ
17,0003,015,เหตุอะไร ?   เราตถาคตกล่าวว่า  เพราะเขาไม่ได้กำหนดรู้.
17,0003,016,<B>ย่อมหมายรู้พรหม</B>   โดยความเป็นพรหม   ครั้นหมายรู้พรหมโดย
17,0003,017,ความเป็นพรหมแล้ว    ย่อมสำคัญหมายพรหม    ย่อมสำคัญหมายในพรหม
17,0003,018,ย่อมสำคัญหมายโดยความเป็นพรหม       <H1>ย่อมสำคัญหมายพรหมว่าของเรา</H1>
17,0003,019,ย่อมยินดียิ่งซึ่งพรหม.   ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร   ?     เราตถาคตกล่าวว่า
17,0003,020,เพราะเขาไม่ได้กำหนดรู้.
17,0003,021,<B>ย่อมหมายรู้อาภัสสรพรหม</B>   โดยความเป็นอาภัสสรพรหม   ครั้น
17,0003,022,หมายรู้อาภัสสรพรหมโดยความเป็นอาภัสสรพรหมแล้ว     ย่อมสำคัญหมาย