Book,Page,LineNumber,Text
44,0032,001,การกระทำร่วมกัน   ย่อพร้อมกัน   คือพร้อมเพรียงกัน.  สมัย  ชื่อว่าขณะ.    
44,0032,002,เพราะเป็นที่พร้อมกันคือมาพร้อมกันแห่งมรรคพรหมจรรย์  โดยบุคคลผู้
44,0032,003,ทรงไว้ซึ่งมรรคพรหมจรรย์นั้น.  สมัย  ชื่อว่ากาล  เพราะเป็นที่ไปพร้อมกัน
44,0032,004,หรือเป็นเหตุไปร่วมกันแห่งสัตว์หรือแห่งสภาวธรรม  โดยขณะมีอุปาทขณะ
44,0032,005,เป็นต้น หรือโดยสัมปยุตธรรมมีสหชาตธรรมเป็นต้น.  จริงอยู่  เมื่อว่าโดย
44,0032,006,อรรถ  กาลแม้จะไม่มีจริงโดยภาวะสักว่าเป็นไปตามธรรม   ท่านเรียกโดย
44,0032,007,ความสมควรอันสำเร็จมาเพียงความดำริแห่งความเป็นไปของธรรม  เหมือน
44,0032,008,อธิกรณะ (เป็นที่)   และกรณสาธนะ  (เป็นเหตุ)  แล. สมัย  ชื่อว่า  สมุหะ
44,0032,009,เพราะไป  คือเป็นไป   ความตั้งอยู่แห่งอวัยวะทั้งหลายเสมอกันหรือพร้อมกัน
44,0032,010,เหมือนการประชุมแล.    จริงอยู่   การตั้งลงพร้อมกันแห่งอวัยวะนั้นแหละ
44,0032,011,ชื่อ สมุหะ (การประชุม)  สมัย ชื่อว่า เหตุ   เพราะเป็นแดนไป    คือเกิด
44,0032,012,ขึ้นเป็นไปแห่งผล   ในเมื่อมีการประชุมแห่งปัจจัยทั้งหมด   เหมือนสมุทัย
44,0032,013,แดนเกิดขึ้นแล.   สมัย  ชื่อว่า ทิฏฐิ   เพราะไปพร้อมกัน    คือเกี่ยวพันกัน
44,0032,014,ไปโดยภาวะเป็นสังโยชน์  เป็นไปในอารมณ์ของตน. อีกอย่างหนึ่ง  เพราะ
44,0032,015,เป็นเครื่องประกอบโดยภาวะยึดมั่นไป      คือเป็นไปตามที่ยึดมั่นของสัตว์
44,0032,016,ทั้งหลาย.   จริงอยู่  สัตว์ทั้งหลายถูกทิฏฐิสังโยชน์ผูกมัดไว้อย่างเหนียวแน่น
44,0032,017,แล.   สมัย  ชื่อว่า  ปฏิลาภะ  เพราะการประชุม  การประจวบ  การรวมลง.
44,0032,018,สมัย  ชื่อว่า  ปหานะ   เพราะหายไป   สาบสูญไป    ปราศจากไป.   อนึ่ง
44,0032,019,สมัย  ชื่อว่า  อภิสมยะ  เพราะเป็นสมัยยิ่งโดยละได้เด็ดขาด เหมืนอภิธรรม
44,0032,020,แล.  ชื่อว่า  อภิสมยะ  เพราะพึงถึง  คือพึงบรรลุโดยญาณเฉพาะหน้า  ได้แก่
44,0032,021,หยั่งรู้ ถึงสภาวะแห่งธรรมที่ไม่แปรผัน.   ชื่อว่า   อภิสมยะ   เพราะไป  คือ
44,0032,022,บรรลุ  ตรัสรู้ โดยภาวะเฉพาะหน้า  คือโดยชอบ   ได้แก่ความหยั่งรู้สภาวะ