Book,Page,LineNumber,Text
25,0034,001,<H1>๓.  สกลิกสูตร</H1> 
25,0034,002,<H1>ว่าด้วยถูกสะเก็ดหิน</H1> 
25,0034,003,[๔๕๒]   ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ :- 
25,0034,004,สมัยหนึ่ง     พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่   ณ  มัททกุจฉิมิคทายวัน
25,0034,005,กรุงราชคฤห์.
25,0034,006,ก็โดยสมัยนั้นแล     พระบาทของพระผู้มีพระภาคเจ้าถูกสะเก็ดหินเจาะ
25,0034,007,แล้ว  ได้ยินว่า เวทนาทั้งหลาย อันยิ่ง  เป็นไปในพระสรีระ  เป็นทุกข์  แรงกล้า
25,0034,008,เผ็ดร้อน ไม่เป็นที่ยินดี ไม่เป็นที่พอพระทัย  ย่อมเป็นไปแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า
25,0034,009,พระองค์มีพระสติสัมปชัญญะอดกลั้นซึ่งเวทนาเหล่านั้น   ไม่กระสับกระส่าย.
25,0034,010,ลำดับ นั้น    พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งให้ปูผ้าสังฆาฏิเป็น ๘ ชั้น   แล้ว
25,0034,011,สำเร็จสีหไสยา   โดยพระปรัศว์เบื้องขวา  พระบาทซ้ายเหลิอมพระบาทขวา  มี
25,0034,012,พระสติสัมปชัญญะ.
25,0034,013,[๔๕๓]  ครั้งนั้นแล  มารผู้มีบาปเข้าไปหาพระองค์ถึงที่ประทับ   แล้ว
25,0034,014,ทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยคาถาว่า
25,0034,015,<B>ท่านนอนด้วยความเขลา  หรือมัวเมา
25,0034,016,คิดกาพย์กลอนอยู่     ประโยชน์ทั้งหลาย
25,0034,017,ของท่านไม่มีมา   ท่านอยู่ ณ ที่นอนที่นั่ง
25,0034,018,อันสงัดแต่ผู้เดียว    ตั้งหน้านอนหลับ   นี่ 
25,0034,019,อะไร  ท่านหลับทีเดียวหรือ.</B>