Book,Page,LineNumber,Text
25,0015,001,<H1>อรรถกถาทุติยปาสสูตร</H1> 
25,0015,002,พึงทราบวินิจฉัยในทุติยปาสสูตรที่  ๕  ต่อไป:-
25,0015,003,บทว่า  <B>มุตฺตาหํ</B>  แปลว่า  เราพ้นแล้ว.   สูตรต้นตรัสภายในพรรษา
25,0015,004,ส่วนสูตรนี้     ตรัสในเวลาปวารณาออกพรรษาแล้ว.    บทว่า    <B>จาริกํ</B>    ได้แก่
25,0015,005,จาริกไปตามลำดับ.   ตรัสว่า   พวกเธอจงจาริกไปวันละหนึ่งโยชน์เป็นอย่างยิ่ง.
25,0015,006,บทว่า  <B>มา  เอเกน  เทฺว</B>   แปลว่า   อย่าไปทางเดียวกัน  ๒  รูป. ด้วยว่า   เมื่อ
25,0015,007,ไปทางเดียวกัน ๒ รูป    เมื่อรูปหนึ่งกล่าวธรรม  อีกรูปหนึ่ง    ก็จำต้องยืนนิ่ง
25,0015,008,เพราะฉะนั้น   จึงตรัสอย่างนี้.
25,0015,009,บทว่า  <B>กลฺยาณํ</B>  ในบทว่า  <B>อาทิกลฺยาณํ</B>  เป็นต้น   แปลว่า ดี  เจริญ
25,0015,010,ในเบื้องต้น  ในท่ามกลางและในที่สุดก็เหมือนกัน  ก็ชื่อว่า   เบื้องต้นท่ามกลาง
25,0015,011,และที่สุดนี้มี ๒   คือ   ศาสนาและเทศนา.   ใน ๒ อย่างนั้น    ศีล  เป็นเบื้องต้น
25,0015,012,ของศาสนา   สมถวิปัสสนาและมรรคเป็นท่ามกลาง   ผลนิพพานเป็นที่สุด.  อีก
25,0015,013,นัยหนึ่ง  ศีล   และสมาธิเป็นเบื้องต้น     วิปัสสนาและมรรคเป็นท่ามกลาง   ผล
25,0015,014,นิพพานเป็นที่สุด  อีกนัยหนึ่ง ศีลสมาธิวิปัสสนา เป็นเบื้องต้น  มรรคเป็นท่ามกลาง
25,0015,015,ผลนิพพานเป็นที่สุด.  ส่วนเทศนา   สำหรับคาถา ๔ บทก่อน   บทที่  ๑  เป็น
25,0015,016,เบื้องต้น    บทที่  ๒-๓ เป็นท่ามกลาง    บทที่ ๔ เป็นที่สุด    สำหรับ  ๕ บท
25,0015,017,หรือ ๖ บท  บทแรกเป็นเบื้องต้น    บทสุดท้ายเป็นที่สุด  ที่เหลือเป็นท่ามกลาง.
25,0015,018,สำหรับพระสูตรมีอนุสนธิเดียว   คำนิทานเริ่มต้นเป็นเบื้องต้น.   คำนิคมลงท้าย
25,0015,019,ว่า <B>อิทมโวจ</B>  เป็นที่สุด  คำที่เหลือเป็นท่ามกลาง. สำหรับพระสูตรที่มีอนุสนธิ
25,0015,020,มาก   แม้จะมากตรงกลาง   ก็จัดเป็นอนุสนธิเดียวเท่านั้น  คำนิทานเป็นเบื้องต้น
25,0015,021,คำลงท้ายว่า <B> อิทมโวจ</B>   เป็นที่สุด.