Book,Page,LineNumber,Text
21,0038,001,[๔๔๕]  ท่านรัฐปาละ  ก็ความเสื่อมจากญาติเป็นไฉน.  ท่านรัฐปาละ 
21,0038,002,คนบางคนในโลกนี้   มีมิตร  อำมาตย์  ญาติสาโลหิตเป็นอันมาก  ญาติเหล่านั้น 
21,0038,003,ของเขาถึงความสิ้นไปโดยลำดับ . เขาคิดเห็นดังนี้ว่า  เมื่อก่อนเรามีมิตร  อำมาตย์
21,0038,004,ญาติสาโลหิตเป็นอันมาก   [เดี๋ยวนี้]     ญาติของเรานั้นถึงความสิ้นไปโดยลำดับ 
21,0038,005,ก็การที่เราจะได้โภคสมบัติที่ยังไม่ได้  หรือการที่เราจะทำโภคสมบัติที่ได้แล้วให้
21,0038,006,เจริญ   ไม่ใช่ทำได้ง่าย   อย่ากระนั้นเลย   เราพึงปลงผมและหนวด    นุ่งห่มผ้า
21,0038,007,กาสายะอออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิตเถิด    ดังนี้ .     เขาประกอบด้วยความ
21,0038,008,เสื่อมจากญาตินั้นจึงปลงผมและหนวด  นุ่งห่มผ้ากาสายะ  ออกจากเรือนบวชเป็น
21,0038,009,บรรพชิต     ท่านรัฐปาละ    นี้เรียกว่าความเสื่อมจากญาติ.    ส่วนท่านรัฐปาละ
21,0038,010,มีมิตร  อำมาตย์  ญาติสาโลหิตในถุลลโกฏฐิตนิคมนี้เป็นอันมาก  ไม่ได้มีความ
21,0038,011,เสื่อมจากญาติเลย.   ท่านรัฐปาละ  รู้เห็นหรือได้ฟังอะไร  จึงออกจากเรือนบวช 
21,0038,012,เป็นบรรพชิตเสียเล่า.  ท่านรัฐปาละ  ความเลื่อม ๔ ประการนี้    ที่คนบางพวก
21,0038,013,ในโลกนี้ถึงเข้าแล้ว    จึงปลงผมและหนวด    นุ่งห่มผ้ากาสายะ    ออกจากเรือน
21,0038,014,บวชเป็นบรรพชิต  ท่านรัฐปาละไม่ได้มีความเสื่อมเหล่านั้นเลย.   ท่านรัฐปาละ
21,0038,015,รู้เห็นหรือได้ฟังอะไร  จึงออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิตเสียเล่า.
21,0038,016,<H1>ธัมมุทเทส  ๔</H1>
21,0038,017,[๔๔๖]   ท่านพระรัฐปาละถวายพระพรว่า  มีอยู่แล  มหาบพิตร  พระ
21,0038,018,ผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น     ผู้ทรงรู้    ทรงเห็น    เป็นพระอรหันตสัมมาสัม-
21,0038,019,พุทธเจ้า     ทรงแสดงธัมมุทเทส ๔ ข้อ     ที่อาตมภาพรู้เห็นและได้ฟังแล้ว    จึง
21,0038,020,ออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต.   ธัมมุทเทส  ๔  ข้อเป็นไฉน  คือ  
21,0038,021,๑.  ดูก่อนมหาบพิตร    ธัมมุทเทสข้อที่หนึ่งว่า   โลกอันชราน่าเข้าไป
21,0038,022,ไม่ยั่งยืน   ดังนี้แล    อันพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น      ผู้ทรงรู้   ทรงเห็น