Book,Page,LineNumber,Text
20,0029,001,ว่า ท่านผู้เจริญ เดี๋ยวนี้ท่านพระอานนท์อยู่ที่ไหน ด้วยว่าข้าพเจ้าใคร่จะพบท่าน
20,0029,002,พระอานนท์.   ภิกษุนั้นตอบว่า   ดูก่อนคฤหบดี   ท่านพระอานนท์อยู่ ณ บ้าน
20,0029,003,เวฬุวคาม  เขตนครเวสาลี  ครั้งนั้นแล ทสมคฤหบดีชาวเมืองอัฏฐกะ  ทำกรณีย-
20,0029,004,กิจนั้นให้สำเร็จที่เมืองปาตลีบุตรแล้ว ไปยังนครเวสาลี ถึงบ้านเวฬุวคาม เข้าไป
20,0029,005,หาท่านพระอานนท์ถึงที่อยู่ ไหว้ท่านพระอานนท์แล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง. 
20,0029,006,[๑๙]   ทสมคฤหบดีชาวเมืองอัฏฐกะนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้ว
20,0029,007,ได้ถามท่านพระอานนท์ว่า  ข้าแต่ท่านพระอานนท์ผู้เจริญ   ธรรมอันหนึ่ง   ที่
20,0029,008,เมื่อภิกษุผู้ไม่ประมาท  มีความเพียร  มีตนส่งไปอยู่   จิตที่ยังไม่หลุดพ้น  ย่อม
20,0029,009,หลุดพ้น อาสวะทั้งหลายที่ยังไม่สิ้น  ย่อมถึงความสิ้นไป และย่อมบรรลุถึงธรรม
20,0029,010,ที่ปลอดโปร่งจากกิเลสเป็นเครื่องประกอบไว้     อันไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่าที่ยังไม่
20,0029,011,บรรลุ   อันพระผู้มีพระภาคเจ้า  ผู้รู้  ผู้เห็น  เป็นพระอรหันต์    ตรัสรู้เองโดย
20,0029,012,ชอบพระองค์นั้น   ตรัสไว้มีอยู่แลหรือ.
20,0029,013,ท่านพระอานนท์ตอบว่า  มีอยู่   คฤหบดี . . .
20,0029,014,ข้าแต่ท่านพระอานนท์ผู้เจริญ  ก็ธรรมอันหนึ่ง   เป็นไฉน. . .
20,0029,015,<H2>รูปฌาน  ๔</H2>
20,0029,016,[๒๐]  ดูก่อนคฤหบดี   ภิกษุในธรรมวินัยนี้    สงัดจากกาม   สงัดจาก
20,0029,017,อกุศลธรรม   บรรลุปฐมฌาน   มีวิตก   มีวิจาร   มีปีติและสุข    เกิดแต่วิเวกอยู่
20,0029,018,เธอพิจารณาอยู่อย่างนี้    ย่อมรู้ชัดว่า   แม้ปฐมฌานนี้    อันเหตุปัจจัยปรุงแต่งขึ้น
20,0029,019,ก่อสร้างขึ้น ก็สิ่งใดสิ่งหนึ่งอันเหตุปัจจัยปรุงแต่งขึ้น ก่อสร้างขึ้น สิ่งนั้นไม่เที่ยง
20,0029,020,มีความดับไปเป็นธรรมดา   ดังนี้    เธอทั้งอยู่ในธรรม   คือ  สมถะและวิปัสสนา
20,0029,021,นั้น   ย่อมถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย  ถ้าไม่ถึงความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้ง