Book,Page,LineNumber,Text
10,0014,001,<B>เป็นห้าทั้งพระโมคัลลีบุตร  นำพระวินัยมา    
10,0014,002,ในทวีปชื่อว่า   ชมพู    อันมีสิริ   แต่นั้น
10,0014,003,พระเถระผู้ประเสริฐ     มีปัญญามากเหล่านี้
10,0014,004,คือ  พระมหินทะ  ๑   พระอิฏฏิยะ  ๑   พระ-
10,0014,005,อุตติยะ  ๑     พระสัมพละ  ๑   ...พระเถระผู้
10,0014,006,ประเสริฐมีปัญญามากเหล่านี้    รู้พระวินัย
10,0014,007,ฉลาดในมรรคา    ได้ประกาศพระวินัยปิฎก
10,0014,008,ไว้ในเกาะตามพปัณณิ.</B>
10,0014,009,<H1>คำถามและคำตอบสังฆาทิเสสสิกขาบทที่ ๒</H1> 
10,0014,010,[๑๐]  ถามว่า    พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ทรงรู้เห็น    เป็นพระอรหันต-
10,0014,011,สัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ทรงบัญญัติสังฆาทิเสสแก่ภิกษุผู้ถึงความเคล้าคลึง
10,0014,012,ด้วยกายกับมาตุคาม  ณ  ที่ไหน
10,0014,013,ตอบว่า  ทรงบัญญัติ  ณ พระนครสาวัตถี
10,0014,014,ถ.  ทรงปรารภใคร
10,0014,015,ต.  ทรงปรารภท่านพระอุทายี
10,0014,016,ถ.  เพราะเรื่องอะไร
10,0014,017,ต.  เพราะเรื่องที่ท่านพระอุทายีถึงความเคล้าคลึงด้วยกายกับมาตุคาม.
10,0014,018,มีบัญญัติ ๑  บรรดาสมุฏฐานแห่งอาบัติ ๖  สิกขาบทนี้เกิดด้วยสมุฏฐาน
10,0014,019,อันหนึ่ง   คือ   เกิดแต่กายกับจิต   มิใช่วาจา. . .