Book,Page,LineNumber,Text
08,0004,001,เพื่อความเลื่อมใสยิ่งของชุมชนที่เลื่อมใสแล้ว        โดยที่แท้การกระทำของ
08,0004,002,โมฆบุรุษเหล่านั้นนั่น ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เลื่อมใสของผู้ที่ยังไม่เลื่อมใส
08,0004,003,และเพื่อความเป็นอย่างอื่นของคนบางพวกที่เลื่อมใสแล้ว.
08,0004,004,<H1>ทรงแสดงโทษและคุณแล้วให้ทำตัชชนียกรรม</H1>
08,0004,005,[๓]  ครั้นพระผู้มีพระภาคเจ้า     ทรงติเตียนภิกษุพวกพระปัณฑุกะ
08,0004,006,และพระโลหิตกะ     โดยอเนกปริยายแล้ว      จึงตรัสโทษแห่งความเป็นคน
08,0004,007,เลี้ยงยาก  ความเป็นคนบำรุงยาก    ความเป็นคนมักมาก   ความเป็นคนไม่
08,0004,008,สันโดษ  ความคลุกคลีความเกียจคร้าน ตรัสคุณแห่งความเป็นคนเลี้ยงง่าย
08,0004,009,ความเป็นคนบำรุงง่าย  ความมักน้อย  ความสันโดษ  ความขัดเกลา  ความ
08,0004,010,กำจัด    อาการที่น่าเลื่อมใส   การไม่สะสม   การปรารถนาความเพียร   โดย
08,0004,011,อเนกปริยาย    แล้วทรงทำธรรมมีกถาที่สมควรแก่เรื่องนั้น   ที่เหมาะสมแก่
08,0004,012,เรื่องนั้น    แก่ภิกษุทั้งหลาย    แล้วรับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า    ดูก่อนภิกษุ
08,0004,013,ทั้งหลาย     เพราะเหตุนั้นแล      สงฆ์จงทำตัชชนียกรรมแก่ภิกษุพวกพระ
08,0004,014,ปัณฑุกะและพระโลหิตกะ.
08,0004,015,<H1>วิธีทำตัชชนียกรรม</H1>
08,0004,016,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   ก็แลวิธีทำตัชชนียกรรม    พึงทำอย่างนี้   คือ
08,0004,017,ชั้นต้นพึงโจทภิกษุพวกพระปัณฑุกะและพระโลหิตกะ ครั้นแล้ว พึงให้พวก
08,0004,018,เธอให้การ    แล้วพึงปรับอาบัติ    ครั้นแล้วภิกษุผู้ฉลาด   ผู้สามารถ   พึง
08,0004,019,ประกาศให้สงฆ์ทราบ   ด้วยญัตติจตุตถกรรมวาจา  ว่าดังนี้:-