Book,Page,LineNumber,Text
50,0049,001,ถ.  จะปฏิบัติอย่างไรจึงจะให้ใกล้พระนิพพาน  ?
50,0049,002,ต.  พึงปฏิบัติตามพระพุทธภาษิตบทหนึ่งว่า   ภิกษุผู้ยินดีในไม่
50,0049,003,ประมาทแล้ว   หรือเห็นภัยในประมาทโดยปกติ   ย่อมเป็นผู้ไม่พอเพื่อ
50,0049,004,เสื่อมรอบ   ย่อมปฏิบัติใกล้นิพพานเทียว  ดังนี้   โดยเนื้อความก็คือ
50,0049,005,ไม่ประมาท   แลเห็นภัยในประมาท.
50,0049,006,๕/๙/๖๕
50,0049,007,ถ.  ปฏิบัติอย่างไร   จึงจะถึงนิพพานและรู้ทางแห่งตน  ?
50,0049,008,ต.  ปฏิบัติตามพระบาลี   อันมีว่า  :-
50,0049,009,สิญฺจ  ภิกฺขุ   อิมํ   นาวํ   	สิตฺตา  เต   ลหุเมสฺสติ
50,0049,010,เฉตฺว่า  ราคญฺจ   โทสญฺจ    	ตโต   นิพฺพานเมหิสิ
50,0049,011,ภิกษุ   เธอจงวิดเรือนี้    เรืออันเธอวิดแล้วจักพลันถึง   เธอตัด
50,0049,012,ราคะ  โทสะ  โมหะ   แล้ว   แต่นั้นจักถึงนิพพาน.   และจัดพึงรู้นิพพาน
50,0049,013,แห่งตนได้   ด้วยปฏิบัติตามพระบาลี  ว่า :-
50,0049,014,สติ  กายคตา   อุปฏฺฐิตา  	ฉสุ   ผสฺสายตเนสุ  สํวุโต
50,0049,015,สตตํ   ภิกฺขุ   สมาหิโต  		ชญฺญา   นิพฺพานมตฺตโน
50,0049,016,ภิกษุผู้เข้าไปตั้งกายคตาสติแล้ว   สังวรในบ่อเกิดแห่งผัสสะ  ๖
50,0049,017,แล้ว   มีจิตตั้งมั่นติดก่อแล้ว    พึงรู้นิพพานแห่งตน.
50,0049,018,ส.ป.
50,0049,019,ถ.  บทแห่งนิพพานว่า   สพฺพูปธิฏฏินิสฺสคฺโค    เป็นที่สละคือ
50,0049,020,อุปธิทั้งปวงนั้น    หมายเอาอุปธิอะไรบ้าง   ว่าเป็นอุปธิทั้งปวง  เพื่อไม่
50,0049,021,ต้องพูดรวบยอดว่าปัญจขันธ์  ?