Book,Page,LineNumber,Text
50,0029,001,ให้สร่าง  ปิปาสวินโย    ความนำเสียซึ่งความระหาย   อาลยสมุคฺฆาโต 
50,0029,002,ความถอนขึ้นด้วยดีซึ่งอาลัย   วฏฺฏูปจฺเฉโท   ความเข้าไปตัดเสียซึ่ง
50,0029,003,วัฏฏะ   ตณฺหกฺขโย   ความสิ้นแห่งตัณหา   วิราโค   ความสิ้นกำหนัด
50,0029,004,นิโรโธ   ความดับ  นิพฺพานํ    ธรรมชาติหาเครื่องเสียดแทงมิได้.
50,0029,005,๕/๙/๖๗
50,0029,006,ถ.  วิราคะเป็นยอดแห่งธรรมทั้งที่เป็นสังขตะ   ทั้งที่เป็นสังขตะ
50,0029,007,ถ้าอย่างนั้นอสังขตะกับวิราคะทั้ง  ๒  นี้   ไหนจะเป็นเหตุผลแห่งกัน
50,0029,008,และกัน  ?
50,0029,009,ต.  ถ้ายอมรับรองว่า   สอุปาทิเสสนิพพานเป็นเหตุแห่งอนุ-
50,0029,010,ปาทิเสสนิพพานแล้ว    วิราคะก็เป็นเหตุแห่งอสังขตะ  ๆ  เป็นผลแห่ง
50,0029,011,วิราคะ   เพราะวิราคะหมายเอาสอุปาทิเทสสนิพพาน   อสังขตะหมาย
50,0029,012,เอาอนุปาทิเสสนิพพาน.
50,0029,013,๑๓/๙/๖๗
50,0029,014,ถ.  อาลยสมุคฺฆาโต    ท่านว่าเป็นไวพจน์ของวิราคะ  โดยอธิบาย
50,0029,015,อย่างไร  ?
50,0029,016,ต.  โดยอธิบายอย่างนี้   คำว่าอาลัย   หมายความว่าติดพันหรือ
50,0029,017,ความห่วงใยในอารมณ์   อาลยสุคฆาตะ   การถอนขึ้นด้วยดีซึ่ง
50,0029,018,อาลัย   แปลว่าสิ้นอาลัยในอารมณ์หมดแล้ว    ความสิ้นอาลัยก็ดี
50,0029,019,สิ้นกำหนัดก็ดี   ในปิยารมนั้น    ได้ผลเป็นพ้นความเกี่ยวข้องด้วย
50,0029,020,ปิยารมณ์เท่ากัน   เพราะฉะนั้น    ท่านจึงจัดเป็นไวพจน์ของวิราคะ  ซึ่ง