Book,Page,LineNumber,Text
50,0010,001,อนัตตา. 
50,0010,002,๒๔๗๒ 
50,0010,003,ถ.  เหตุไฉนกิเลสกามและวัตถุกาม   จึงได้ชื่อว่ามารและบ่วง 
50,0010,004,แห่งมาร ?  เมื่อเป็นเช่นนั้นจะปฏิบัติอย่างไร    จึงจะหลุดพ้นไปจาก
50,0010,005,บ่วงแห่งมารได้ ?
50,0010,006,ต.  เพราะเหตุว่า    กิเลสกามมีตัณหาเป็นต้น   เมื่อเกิดขึ้นแล้ว
50,0010,007,ย่อมเป็นโทษล้างผลาญคุณความดีของคนและทำคนให้เสียหาย  จึงได้
50,0010,008,ชื่อว่ามาร.   ส่วนวัตถุกามมีรูปอันน่ารักเป็นต้น  เป็นอารมณ์เครื่องผูก
50,0010,009,ในให้ติดแห่งมาร    จึงได้ชื่อว่าเป็นบ่วงแห่งมาร.  ปฏิบัติอย่างนี้  คือระวัง
50,0010,010,จิตสำรวมจิตด้วยอาการ   ๓   อย่างคือ    ๑.  สำรวมอินทรีย์มิให้ความ
50,0010,011,ยินดีครอบงำในเมื่อเห็นรูปอันน่าปรารถนาเป็นต้น   ๒.  มนสิการ
50,0010,012,กัมมัฏฐาน    อันเป็นปฏิปักษ์ต่อกามฉันท์มีอสุภะเป็นต้น    ๓.  เจริญ
50,0010,013,วิปัสสนา   คือพิจารณาสังขารให้เห็นว่า  ไม่เที่ยง   เป็นทุกข์  เป็น
50,0010,014,อนัตตา   จึงจะหลุดพ้นไปจากบ่วงแห่งมารได้.
50,0010,015,๒๔๗๖
50,0010,016,ถ.  เห็นสังขารทั้งปวงว่าไม่เที่ยง    ก็ย่อมหน่ายในทุกข์   เห็นว่า
50,0010,017,สังขารทั้งปวงอนัตตา   ก็ย่อมหน่ายในทุกข์    จึงเป็นทางแห่งวิสุทธิ
50,0010,018,ถ้าเห็นว่าไม่เที่ยงย่อมหน่ายในความไม่เที่ยง   จะเป็นทางแห่งวิสุทธิ
50,0010,019,ได้หรือไม่ ?    เหตุไฉนจึงว่าอย่างนั้น  ?  อันที่จริงบางแห่งท่านก็สอนให้
50,0010,020,พิจารณาเห็นเฉพาะลักษณะอย่างเดียวเท่านั้น   เช่นอนัตตลักขณสูตร