Book,Page,LineNumber,Text
50,0007,001,ถ.  สมเด็จพระบรมศาสดา  ตรัสชวนพวกเราเหล่าพุทธบริษัทให้
50,0007,002,มาดูโลกอันตระการตา   เปรียบด้วยราชรถครั้งโบราณ   มีพระพุทธ-
50,0007,003,ประสงค์อย่างไร  ? 
50,0007,004,ต.  ใครจะรู้พระทัยของพระพุทธเจ้าได้   ได้แต่แสดงตามความ
50,0007,005,เห็น ความเห็นว่า   เพื่อทรงปลุกใจพุทธบริษัทให้หยั่งเห็นซึ้งลงไป
50,0007,006,ถึงคติธรรมดา    และหยั่งเห็นคุณโทษประโยชน์มิใช่ประโยชน์แห่งสิ่ง
50,0007,007,นั้น ๆ  อันคุมกันเข้าเป็นโลก   ดุจดูละครเพ่งคติดีชั่วที่แสดงไปตาม
50,0007,008,เรื่อง  กำหนดรู้ลักษณะของคนเขลาและคนฉลาด  จักได้ไม่ตื่นเต้น
50,0007,009,ไม่ติดอยู่ในสิ่งนั้น  ๆ  มิใช่มีพระพุทธประสงค์ให้ดูจนหลงเพลิดเพลิน
50,0007,010,ชมโลก   ดุจดูละครเห็นแก่สนุกฉะนั้น.
50,0007,011,๒๔๗๘
50,0007,012,ถ.  ในอุทเทสแห่งนิพพิทาในธรรมวิจารณ์  มีคำว่า   แต่พวกผู้
50,0007,013,รู้หาข้องอยู่ไม่   คำนี้ให้ได้อรรถโดยปฏิปักขนัยว่า     พวกไม่รู้หรือพวก
50,0007,014,ผู้รู้ยังไม่จริงต้องมีเครื่องข้อง    จึงถูกหมกอยู่ในโลกนี้   ก็อะไรบ้างเล่า
50,0007,015,เป็นเครื่องข้อง  ?
50,0007,016,ต.  ราคะ โทสะ   โมหะ   มานะ  ทิฏฐิ  ทั้ง   ๕  นี้เป็นเครื่องข้อง.
50,0007,017,๑๓/๙/๖๗
50,0007,018,ถ.  อะไรเรียกว่ามาร ?  บ่วงของมารนั้นคืออะไร  ?  เพราะ
50,0007,019,เหตุไร  ?
50,0007,020,ต.  กิเลสกาม  คือเจตสิกอันเศร้าหมอง   ชักให้ใคร่ให้รักให้