Book,Page,LineNumber,Text
49,0033,001,ความเพียร   ผู้บำเพ็ญความเพียรประกอบด้วยขันติเป็นหลักยึดอยู่แล้ว
49,0033,002,การบำเพ็ญเพียรของผู้นั้น   ย่อมเป็นอันหวังผลคือความผาสุกนิราศทุกข์
49,0033,003,ได้เป็นอย่างแน่นอน  และหากประกอบด้วยองคคุณ   คือ  วิจารณปัญญา
49,0033,004,อีกด้วยแล้ว  ก็จักต้องได้รับผลอย่างสดใสยิ่งขึ้นเป็นเที่ยงแท้   เพราะ
49,0033,005,องคคุณกล่าวคือ   ปัญญานี้  เป็นทางที่จะให้บุคคลถึงความหมดจดบริสุทธิ์
49,0033,006,ได้ดีด้วย   ดังบาลีในยักขสังยุตว่า
49,0033,007,<B>	ปญฺาย   ปริสุชฺฌติ</B>
49,0033,008,คนย่อมบริสุทธิ์ได้เพราะปัญญา.
49,0033,009,จริงอยู่    ความบริสุทธิ์จะเกิดมีทางกายวาจาและใจได้   ก็เพราะ
49,0033,010,อาศัยปัญญา   รู้เหตุผลที่ดีและไม่ดี   ถ้าเป็นส่วนดีก็นำมาขัดสีไตรทวาร
49,0033,011,ให้บริสุทธิ์   ถ้าเป็นส่วนชั่ว   ก็เลิกละ  ฉะนั้น   ปัญญาจึงเป็นองคคุณ
49,0033,012,อันสำคัญ    เป็นเครื่องฟอกจิตบุคคลให้บริสุทธิ์ปราศจากกิเลสทั้งปวง
49,0033,013,เพราะอริยสาวกทั้งหลายจะถึงความบริสุทธิ์ได้ก็เพราะปัญญา      เมื่อมี
49,0033,014,ปัญญาความบริสุทธิ์ก็เกิด   เมื่อความบริสุทธิ์เกิดขึ้น  ความทุกข์ก็ดับหมด
49,0033,015,เพราะความบริสุทธิ์กับความดับทุกข์   มีอรรถอย่างเดียวกัน         เพราะ
49,0033,016,สรรพทุกข์ดับไป   สมด้วยวจนประพันธ์ใน  ๒  บาทคาถาว่า
49,0033,017,<B>	วิสุทฺธิ   สพฺพเกฺลเสหิ   โหติ  ทุกฺเขหิ  นิพฺพุติ</B>
49,0033,018,ความหมดจดจากกิเลสทั้งปวง  เป็นความดับจากทุกข์ทั้งปวง
49,0033,019,กล่าวถึงกิเลสเป็นเหตุก่อให้เกิดทุกข์หรือจะพูดว่าทุกข์เป็นผลเกิดมาจาก
49,0033,020,กิเลสก็ได้  ความหมายจดซึ่งเรียกว่าวิสุทธิจะเกิดมีขึ้นได้ก็ด้วยปัญญา   แต่
49,0033,021,ปัญญาในที่นี้ได้แก่ปัญญาที่ประกอบด้วยศีลสมาธิ   เพราะศีลทำให้มีปกติ