Book,Page,LineNumber,Text
49,0011,001,ตัวอย่างที่  ๒
49,0011,002,<B>๑.   ชิคจฺฉา   ปรมา   โรคา</B>
49,0011,003,ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง ฯ
49,0011,004,<B>๒.  สงฺขารา  ปรมา   ทุกฺขาล</B>
49,0011,005,สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์อย่างยิ่ง ฯ
49,0011,006,<B>๓.  เอตํ  ตฺวา    ยถาภูตํ   นิพฺพานํ  ปรมํ  สุขํ</B>
49,0011,007,ความรู้ข้อนั้นตามเป็นจริงแล้ว   ดับเสียได้  เป็นสุขอย่างยิ่ง<SUP>๑</SUP> ฯ
49,0011,008,จักได้บรรยายความตามกระทู้พุทธภาษิต   ซึ่งได้ยกไว้เป็นนิกเขป
49,0011,009,บทเบื้องต้นนั้นไปโดยลำดับ.
49,0011,010,ข้อ ๑ ว่า  ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่งนั้น  ความว่า   บุคคลเรา
49,0011,011,ที่เกิดมาในโลกนี้   ล้วนต้องมีโรคเบียดเบียนด้วยกันทั้งนั้น  ไม่เลือกว่า
49,0011,012,จะเป็นคนมีสกุลสูงหรือต่ำ   มีทรัพย์   มียศศักดิ์   หรือยากจนไร้ยศ
49,0011,013,จะต่างกันก็แต่ว่ามากหรือน้อยพอเยียวยาได้   หรือรักษาไม่ไหวเท่านั้น
49,0011,014,โรคนั้นเล่า    ก็มีหลายอย่างหลายชนิด   เหลือที่จะพรรณนาให้ครบ
49,0011,015,ถ้วน   บางคนก็มีโรคมาก  บางคนก็มีโรคน้อยต่าง ๆ กัน  อันผู้ที่
49,0011,016,จะไม่มีโรคนั้นแทบจะหาไม่ได้เลย   ที่กล่าวกันว่า  คนนี้คนนั้นเขาเป็น
49,0011,017,สุขสบายไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ   ดังนี้   ใช่ว่าผู้นั้นจะเป็นคนปราศจากโรค
49,0011,018,เสียทีเดียวก็หาไม่    เป็นแต่มีโรคน้อย   หรือเกิดขึ้นเป็นครั้งเป็นคราว
49,0011,019,ก็หายไป   เพราะว่า    ชีวิตร่างกายนี้     ท่านกล่าวว่าเป็นดุจเรือน