Book,Page,LineNumber,Text 49,0005,001,ให้แก่บุรุษ ทั้งอย่างต่ำ อย่างกลาง อย่างสูง ประหนึ่งว่าเพื่อน 49,0005,002,คอยตักเตือนชี้ทางให้ฉะนั้น อันธรรมดาว่าเพื่อนที่ไว้ใจ ย่อมเป็น 49,0005,003,ประหนึ่งว่าบิดามารดาที่คอยประคองบุตรธิดาที่เกิดกับอก เพราะอาศัย 49,0005,004,เมตตากรุณาในบุตรธิดานั้น ฯ บุรุษผู้เดินทางอันเปลี่ยนมีภัยเฉพาะ 49,0005,005,หน้าก็ดี ผู้ประกอบกิจที่เกิดขึ้นก็ดี เมื่อมีเพื่อนร่วมทางหรือร่วม 49,0005,006,การงาน ย่อมทำให้ผู้นั้นไม่หวาดเสียวในทางและเชื่อมั่นในความสำเร็จ 49,0005,007,ผู้มีศรัทธา จะประกอบการงานก็ดี จะบำเพ็ญกุศลก็ดี จะปฏิบัติ 49,0005,008,เพื่อบรรลุโลกุตรคุณก็ดี ย่อมสำเร็จลุถึงสิ่งที่ต้องประสงค์ได้ทุกประการ 49,0005,009,ฉะนั้น ฯ ถึงอย่างนั้น ศรัทธาก็ต้องอาศัยปัญญาช่วยสนับสนุน ท่าน 49,0005,010,จึงจัดศรัทธาประเภทนี้ว่า สัทธาญาณสัมปยุต คือศรัทธากับปัญญา 49,0005,011,ต้องเป็นคู่กัน ผู้มีศรัทธาแต่หาปัญญามิได้ ก็เท่ากับบุรุษผู้เสียจักษุ 49,0005,012,ถึงอวัยวะอย่างอื่นจะมีบริบูรณ์ ก็ให้สำเร็จประโยชน์ที่หวังไม่ได้เต็มที่ 49,0005,013,บางทีอาจกลับให้โทษตรงกันข้ามก็มี โดยนัยนี้ ผู้มีศรัทธาต้อง 49,0005,014,ขวนขวายอบรมปัญญาให้แก่กล้า เพราะปัญญา เมื่อมีในบุคคลใด 49,0005,015,บุคคลนั้นก็เท่ากับมีจักษุดี สามารถแลเห็นสรรพสิ่งต่าง ๆ ได้ฉะนั้น 49,0005,016,ผู้มีจักษุย่อมระวังภัยได้รอบข้างฉันใด ผู้มีปัญญาก็สามารถรักษาตนให้ 49,0005,017,พ้นภัยพิบัติได้ฉันนั้นเหมือนกัน ท่านจึงว่า ปัญญาย่อมปกครองเขา 49,0005,018,ดังนี้ สมด้วยพระบาลีกระทู้ที่ ๒ ว่า 49,0005,019, ปญฺา เจนํ ปสาสติ 49,0005,020,แปลว่า ปัญญาย่อมปกครองเขา ดังนี้ ฯ 49,0005,021,อธิบายว่า ปัญญาได้แก่ความรอบรู้ วิภาคเป็น ๒ คือ โลกิย-