Book,Page,LineNumber,Text
48,0040,001,อีกประการหนึ่ง  พึงทำไว้ในใจซึ่งธรรม  ๕  คือ :- 
48,0040,002,๑.  ความการุญ.
48,0040,003,๒.  ความหวังประโยชน์.
48,0040,004,๓.  ความเอ็นดู.
48,0040,005,๔.  ความออกจากอาบัติ.
48,0040,006,๕.  ความทำวินัยเป็นเบื้องต้น.
48,0040,007,การโจท  มี  ๒  คือ :-
48,0040,008,๑.  โจทด้วยกาย.
48,0040,009,๒.  โจทด้วยวาจา.
48,0040,010,ผู้วินิจฉัยอธิกรณ์  มีรวม  ๓  คือ :-
48,0040,011,๑.  สงฆ์  (สำหรับเรื่องสลักสำคัญ).
48,0040,012,๒.  คณะ  (สำหรับเรื่องไม่สำคัญนัก).
48,0040,013,๓.  บุคคล  (สำหรับเรื่องเล็กน้อย).
48,0040,014,ภิกษุผู้จะเข้าสู่วินิจฉัย  ควรประพฤติ  ดังนี้ :-
48,0040,015,๑.  พึงเป็นผู้เจียมตน.
48,0040,016,๒.  พึงเป็นผู้รู้จักที่นั่ง  (ไม่เบียดพระเถระ  ไม่กีดภิกษุผู้อ่อนกว่า).
48,0040,017,๓.  พึงนั่งอาสนะอันสมควร.
48,0040,018,๔.  ไม่พึงพูดเรื่องต่าง ๆ.
48,0040,019,๕.  พึงรักษาดุษณีภาพ.
48,0040,020,คำขอโอกาสของโจทก์ต่อจำเลย
48,0040,021,""" กโรตุ  เม  อายสฺมา  โอกาสํ  อหนฺตํ  วตฺตุกาโม """
48,0040,022,ขอท่านจงทำโอกาสแก่ข้าพเจ้า ๆ  ใคร่จะกล่าวกะท่าน.