Book,Page,LineNumber,Text
47,0007,001,ธรรมที่เป็นอารมณ์ของสมถภาวนาที่มีมาในพระบาลี<SUP>๑</SUP>  คืออภิณห-   
47,0007,002,ปัจจเวกขณ์  ๑  สติปัฏฐาน  ๑.
47,0007,003,ธรรมที่ควรพิจารณาเนือง ๆ เรียกอภิณหปัจจเวกขณ์  มี  ๕  คือ :-
47,0007,004,๑.๒.๓.  ให้พิจารณาเนือง ๆ  ว่า  เรามีความแก่  ความเจ็บไข้
47,0007,005,ความตาย  เป็นธรรมดา  ไม่ล่วงพ้นไปได้.
47,0007,006,๔.  ให้พิจารณาเนือง ๆ  ว่า   เราจะต้องพลัดพรากจากของรัก
47,0007,007,ของชอบใจทั้งสิ้น.
47,0007,008,๕.  ให้พิจารณาเนือง ๆ  ว่า  เรามีกรรมเป็นของ ๆ ตน  จับต้อง
47,0007,009,รับผลของกรรม  ที่ดีจักได้ดี   ทำชั่วจักได้ชั่ว.
47,0007,010,ประโยชน์แห่งการพิจารณาอภิณหปัจจเวกขณ์มี  ๕   คือ  :-
47,0007,011,ก.  พิจารณาข้อ  ๑.  เพื่อกำจักความเมาในรูป  มีรักสวยรักงาม
47,0007,012,เป็นต้นเสียได้.
47,0007,013,ข.  พิจารณาข้อ  ๒.  เพื่อกำจัดความสำคัญในความไม่มีโรค  คือ
47,0007,014,ความที่เข้าใจว่าเราเป็นผู้ไม่มีโรคเบียดเบียน   ซึ่งเป็นเหตุให้มีความ
47,0007,015,ประมาท.
47,0007,016,ค.  พิจารณาข้อ  ๓.  เพื่อกำจัดความเมาในชีวิต  จักไม่ได้ปล่อย
47,0007,017,ให้ชีวิตว่างจากประโยชน์ที่จะพึงได้  หรือความสำคัญว่าเรายังห่างจาก
47,0007,018,ความตายง
47,0007,019,ฆ.  พิจารณาข้อ  ๔.  เพื่อป้องกันความทุกขโทมนัส  ในเมื่อตน