Book,Page,LineNumber,Text
44,0010,001,ต.  มีมูลเหตุที่ปรารภต่างกัน  ดังนี้ :-  
44,0010,002,สังคายนาที่ทำในชมพูทวีป   มีมูลเหตุมาจากเกิดเสี้ยนหนามแก่
44,0010,003,พระศาสนา  ปรารถนาเพื่อจะกำจัดเสี้ยนหนามและร้อยกรองธรรมวินัย
44,0010,004,ให้เป็นระเบียบ.  
44,0010,005,สังคายนาที่ทำในลังกาทวีป  มีมูลเหตุมาจากการที่จะยังความเจริญ
44,0010,006,ถาวรให้แก่พระศาสนา  และป้องกันจะมิให้พระศาสนาเสื่อมสูญ.
44,0010,007,ท.  ๒๔๗๕
44,0010,008,ถ.  ได้มีการทำสังคายนาในชมพูทวีปกี่ครั้ง  และในลังกาทวีป
44,0010,009,กี่ครั้ง ?  มีมูลเหตุต่างกันอย่างไร ?
44,0010,010,ต.  ทำในชมพูทวีป  ๓  ครั้ง  ในลังกาทวีป  ๒  ครั้ง. ในชมพู
44,0010,011,ทวีปมีมูลเหตุมาจากเกิดเสี้ยนหนามแก่พระศาสนา  ปรารภเพื่อจะกำจัด
44,0010,012,เสี้ยนหนามและร้อยกรองพระธรรมวินัยให้เป็นระเบียบ  ในลังกาทวีป
44,0010,013,มีมูลเหตุมีจากการที่จะยังความเจริญถาวรให้แก่พระศาสนา  และป้อง
44,0010,014,กันมิได้พระศาสนาเสื่อมสูญ.
44,0010,015,ท.  ๒๔๘๐
44,0010,016,ถ.  การทำสังคายนาในชมพูทวีปและในลังกาทวีปรวมกันทั้งหมด
44,0010,017,กี่ครั้ง  และในครั้งหนึ่ง ๆ ฝ่ายภิกษุใครเป็นผู้ริเริ่มขึ้นและฝ่ายฆราวาส
44,0010,018,ใครเป็นผู้อุปถัมภ์ ?
44,0010,019,ต.  รวมทั้งหมด  ๕  ครั้ง.  ในครั้งแรกฝ่ายภิกษุพระมหากัสสปะ
44,0010,020,เป็นผู้ริเริ่ม  ฝ่ายฆราวาสพระเจ้าอชาตศัตรุเป็นผู้อุปถัมภ์.  ในครั้งที่ ๒
44,0010,021,ฝ่ายภิกษุพระยสกากัณฑกบุตร   ฝ่ายฆราวาสพระเจ้ากาลาโศกราช.  ใน