Book,Page,LineNumber,Text
38,0032,001,ปกติ [คำที่ว่านี้ หมายเอาการย้ายจากเสนาสนะดีไปอยู่เสนาสนะ
38,0032,002,ทราม].
38,0032,003,ภิกษุผู้รับเสนาสนะของสงฆ์ความเอาใจใส่รักษาเสนาสนะ ด้วย
38,0032,004,อาการดังนี้
38,0032,005,๑. อย่าทำให้เปรอะเปื้อน.
38,0032,006,๒. ชำระให้สะอาด อย่าให้รกด้วยหยากเยื่อหยากไย่และละออง.
38,0032,007,๓. ระวังไม่ให้ชำรุด [เช่นจะยกเตียงตั่งเป็นต้นเข้าออก ระวังไม่ให้
38,0032,008,กระทบบานประตูหรือฝา จะวางเตียงตั่งบนพื้นที่เขาทำบริกรรม
38,0032,009,เอาสิ่งใดสิ่งหนึ่งรองปลายเท้า อย่าให้ปลายเท้ากันพื้น].
38,0032,010,๔. รักษาเครื่องเสนาสนะ เป็นต้นว่าเตียง ตั้ง ที่สุดจนกระโถนให้
38,0032,011,สะอาด และจัดตั้งเข้าระเบียบ.
38,0032,012,๕. ตั้งน้ำฉันน้ำใช้ไว้ให้มีพร้อม.
38,0032,013,๖. ของใช้สำหรับเสนาสนะหนึ่ง อย่าเอาไปใช้ในที่อื่นให้กระจัด
38,0032,014,กระจาย สำหรับที่ใดให้ใช้ที่นั้น [แต่จะยืนไปใช้ชั่วคราว แล้ว
38,0032,015,นำมาคืนได้อยู่ หรือในเวลาไม่มีภิกษุอยู่ ของเก็บในที่นั้นจะหาย
38,0032,016,หรือเป็นอันตรายเพราะสัตว์กัดเป็นต้น ภิกษุผู้นั้นเป็นเสนาสน-
38,0032,017,คาหาปกะจะขนไปเก็บไว้ในที่อื่น สมควรแท้].
38,0032,018,วัตรอันจะพึงประพฤติในวัจกุฎี มีดังนี้
38,0032,019,๑. การถ่ายเว็จถ่ายปัสสาวะและอาบน้ำ ให้ทำตามลำดับผู้ไปถึง [ไม่