Book,Page,LineNumber,Text
33,0044,001,โภชนวรรคที่ ๔
33,0044,002,สิกขาบทที่ ๑ การฉันอาหารในโรงทาน.
33,0044,003,อาหาร ได้แก่ โภชนะ ๕ อย่าง คือ :-
33,0044,004,ข้าวสุก ขนมสด ขนมแห้ง ปลา เนื้อ.
33,0044,005,กิริยาที่กินของสามัญชน ๒ อย่าง คือ :-
33,0044,006,๑. กินข้าว หมายถึงกินเพื่ออิ่มหนำ ประจำวัน มื้อเช้า มื้อเย็น
33,0044,007,หรือเพิ่มมื้อกลางวันด้วย ต้องการบำรุงชีวิต.
33,0044,008,๒. กินของว่าง หมายถึงกินจุบ กินจิบ ในระหว่าง เช่น กิน
33,0044,009,ขนมแกล้มกับน้ำชา.
33,0044,010,ในสิกขาบทนี้ มุ่งกินข้าว อันได้แก่ โภชนะ ๕ ในโรงทานเพื่อ
33,0044,011,คนทั่วไป เป็นเวลา ๒ วันต่อกัน ต้องปาจิตตีย์.
33,0044,012,ถ้าฉัน ๑ วัน แล้วเว้นเสีย ๑ วัน มาฉันใหม่อีกสลับกันไป หรือ
33,0044,013,เจ้าของนิมนต์ฉันติด ๆ กันทุกวัน ไม่ต้องอาบัติ.
33,0044,014,สิกขาบทที่ ๒ การฉันเป็นหมู่.
33,0044,015,ภิกษุ ๕ รูปขึ้นไป รับนิมนต์ที่เขาออกชื่อโภชนะ ๕ อย่างใด
33,0044,016,อย่างหนึ่ง และฉัน แม้รับพร้อมกันในที่เดียวกันแล้ว แยกกันไปฉัน
33,0044,017,ก็ต้องปาจิตตีย์ทั้ง ๒ ฝ่าย. เว้นไว้แต่สมัย (๑. เป็นไข้ ๒. หน้าจีวรกาล
33,0044,018,๓. เวลาทำจีวร ๔. เดินทางไกล ๕. ไปทางเรือ ๖. พระมากบิณฑบาตไม่
33,0044,019,พอฉัน ๗. สมณนิมนต์).
33,0044,020,สิกขาบทที่ ๓ การฉันในที่นิมนต์ทีหลัง.
33,0044,021,ปรัมปรโภชนะ คือ รับนิมนต์ในที่แห่งหนึ่งแล้ว ครั้นถึงเวลา