Book,Page,LineNumber,Text
33,0041,001,"๒. นิ่งเสียให้สงฆ์ลำบาก, สงฆ์สวด วิเหสกกรรม."
33,0041,002,เมื่อสงฆ์สวดจบ อย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้ายังไม่ละ ต้องปาจิตตีย์.
33,0041,003,ถ้าสงฆ์ไม่สวด ภิกษุนั้นต้องดพียงทุกกฏ.
33,0041,004,ถ้าภิกษุไม่ตั้งใจจะกลบเกลื่อนหรือให้สงฆ์ลำบาก ไม่ต้องอาบัติ.
33,0041,005,สิกขาบทที่ ๓ ติเตียนภิกาผู้ทำการสงฆ์.
33,0041,006,คำว่า ติเตียน แบ่งเป็น ๒ คือ :-
33,0041,007,๑. โพทะนา ตั้งใจติเตียนต่อหน้าผู้อื่น.
33,0041,008,๒. บ่นว่า ไม่ตั้งใจจะให้ใครฟัง ติเตียนตามลำพัง ใคร
33,0041,009,ได้ยินก็ช่าง ไม่ได้ยินก็ช่าง.
33,0041,010,อาบัติ-อนาบัติ
33,0041,011,๑. โพทะนา หรือ บ่นว่า ซึ่งภิกษุผู้ได้รับสมมติทำการสงฆ์ถูก
33,0041,012,ต้อง ต่อหน้าภิกษุ ต้องปาจิตตีย์ ต่อหน้าอนุปสัมบัน ต้องทุกกฏ.
33,0041,013,๒. โพทะนา หรือ บ่นว่า ซึ่งภิกษุผู้อันสงฆ์มิได้สมมติ แต่ทำการ
33,0041,014,สงฆ์โดยถูกต้อง ต้องทุกกฏ แม้ถ้าโพทะนาบ่นว่า ผู้ทำการสงฆ์ไม่ถูก
33,0041,015,ต้อง โดยมุ่งจะให้ผู้ทำการสงฆ์เสียชื่อ ต้องทุกกฏ.
33,0041,016,๓. โพทะนา บ่นว่า ผู้ทำการสงฆ์ไม่ถูกต้อง โดยไม่มีเจตนาร้าย
33,0041,017,ไม่ต้องอาบัติ.
33,0041,018,สิกขาบทที่ ๔ เอาของไปใช้ในกลางแจ้งแล้วไม่เก็บ.
33,0041,019,๑. เตียง ตั่ง ฟูก เก้าอื้ของสงฆ์ ต้องปาจิตตีย์.