Book,Page,LineNumber,Text
33,0020,001,ก.  รับคำของฝ่ายหนึ่ง  หรือถ้าตนจัดการเอง  บอกแก่ฝ่ายหนึ่ง 
33,0020,002,ต้องถุลลัจจัย.
33,0020,003,ข.  ไปบอกแก่อีกฝ่ายหนึ่ง  ต้องสังฆาทิเสส.
33,0020,004,คำว่า  <B>ฝ่ายหนึ่ง ๆ</B> นั้น  หมายเอาเจ้าตัวเขาเอง  หรือผู้ปกครอง
33,0020,005,ของเขา.
33,0020,006,สิกขาบทนี้  เป็นสาณัตติกะ  สั่งให้เขาทำแทนตน  ก็ไม่พ้นอาบัติ.
33,0020,007,ภิกษุหลายรูปรับความแล้วบอกเพียงรูปเดียว  ก็ต้องอาบัติทุกรูป.
33,0020,008,สิกขาบทนี้  เป็นอจิตตกะ  ผัวเมียเขาหย่าขาดกันแล้ว  ภิกษุไม่รู้
33,0020,009,พูดเกลี้ยกล่อมให้เขาคืนดีกัน  กลับเป็นผัวเมียกัน  ก็ไม่พ้นอาบัติ.
33,0020,010,<B>สิกขาบทที่  ๘  แกล้งโจทภิกษุอื่นด้วยอาบัติปาราชิกไม่มีมูล.</B>
33,0020,011,อธิกรณ์ไม่มีมูล  คือ  เว้นจากได้เห็น  ได้ฟัง  ได้รังเกียจ.
33,0020,012,<B>คำโจท</B>  เป็นคำกล่าวหา  มีลักษณะ  ๔  คือ :-
33,0020,013,๑.  เล่าเรื่องที่ทำ.
33,0020,014,๒.  ระบุอาบัติ.
33,0020,015,๓.  ห้ามสังวาส.
33,0020,016,๔.  ห้ามสามีจิกรรม.
33,0020,017,<B>การโจท</B>
33,0020,018,๑.  ในคัมภีร์วิภังค์ว่า  โจททางวาจา  ต่อหน้าผู้ต้องโจท.
33,0020,019,๒.  สมเด็จ ฯ ว่าโจทด้วยกาย  คือเขียนหนังสือ  หรือโจทด้วยวาจา
33,0020,020,คือบอกพูดต่อเจ้าหน้าที่  จึงชื่อว่าโจทต่อหน้า.
33,0020,021,<B>การต้องอาบัติ</B>  อธิกรณ์ไม่มีมูล  ผู้โจทต้องอาบัติสังฆาทิเสส.