Book,Page,LineNumber,Text
33,0019,001,-  จับหญิงคนเดียว  ครั้งเดียว  ไม่ปล่อย  แม้ตลอดวันตลอดคืน 
33,0019,002,ก็ต้องอาบัติตัวเดียว.
33,0019,003,-  จับหญิงหลายคนในขณะเดียวกัน  ต้องอาบัติเท่าจำนวนคน.
33,0019,004,-  จับต้องโดยไม่แกล้ง  ไม่ต้องอาบัติ.
33,0019,005,<B>สิกขาบทที่  ๓  พูดเกี้ยวหญิง.</B>
33,0019,006,สิกขาบทนี้  เป็นสจิตตกะ.
33,0019,007,ภิกษุมีความกำหนัดอยู่  พูดเกี้ยวหญิงผู้รู้เดียงสา  มีโทษดังนี้ :-
33,0019,008,ก.  พูดพาดพิงทวารหนัก  ทวารเบา  เมถุน  ต้องสังฆาทิเสส.
33,0019,009,ข.  พูดพาดพิงอวัยวะเหนือเข่าขึ้นไป  ใต้ไหปลาร้าลงมา  ใต้ข้อ
33,0019,010,ศอกเข้าไป  ต้องถุลลัจจัย.
33,0019,011,ค.  พูดพาดพิงอวัยวะนอกนั้น  ต้องทุกกฏ.
33,0019,012,อนึ่ง  หญิงผู้รู้เดียงสา  เป็นวัตถุแห่งสังฆาทิเสส.  บัณเฑาะก์  เป็น
33,0019,013,วัตถุแห่งถุลลัจจัย.  บุรุษ  เป็นวัตถุแห่งทุกกฏ.  พูดกับคนคนเดียว  ต้อง
33,0019,014,"อาบัติตัวเดียว,  พูดกับคนมากคน  ต้องอาบัติเท่าจำนวนคน."
33,0019,015,<B>สิกขาบทที่  ๔  พูดล่อให้หญิงบำเรอตนด้วยกาม.</B>
33,0019,016,สิกขาบทนี้  เป็นสจิตตกะ.
33,0019,017,ภิกษุกำหนัดอยู่  พูดล่อให้หญิงผู้รู้เดียงสาให้บำเรอตน  คือ  ชวน
33,0019,018,"เสพเมถุนธรรม,  หญิงเข้าใจ  ต้องสังฆาทิเสส,  ถ้าหญิงไม่เข้าใจ  ไม่ต้อง"
33,0019,019,อาบัติ.
33,0019,020,<B>สิกขาบทที่  ๕  ชักสื่อชายหญิงให้เป็นผัวเมียกัน.</B>
33,0019,021,ภิกษุชักสื่อชายหญิงให้เป็นผัวเมียกัน  โดยชอบด้วยกฏหมายก็ตาม
33,0019,022,ไม่ชอบก็ตาม  ย่อมมีโทษดังนี้ :-