Book,Page,LineNumber,Text
30,0017,001,ต. ท่านเรียกชนผู้ได้รับอุปการะจากท่านแล้ว  ว่าเป็นหนี้บุญ
30,0017,002,หนี้คุณของท่านอยู่. เช่นลูกเป็นหนี้มารดาบิดา   ศิษย์เป็นหนี้ครูบา-
30,0017,003,อาจารย์ ประชาราษฎรเป็นหนี้สมเด็จพระเจ้าแผ่นดิน พุทธบริษัท
30,0017,004,เป็นหนี้พระพุทธเจ้า. เมื่อเป็นหนี้บุญคุณท่านอยู่เช่นนี้ สมควรที่จะ
30,0017,005,ทำปฏิการตอบแทนคุณท่าน จึงจะเปลื้องหนี้เสียได้ เมื่อทำได้แล้ว 
30,0017,006,ควรเรียกชื่อว่ากตัญญูกตเวที.
30,0017,007,๙/๑๑/๕๘
30,0017,008,ถ.  ใครเป็นผู้ทำอุปการะก่อน ใครต้องตอบแทนอุปการะนั้น ? 
30,0017,009,จงแสดงโดยประเภทแห่งบุคลนั้นๆ.
30,0017,010,ต.  มารดาบิดา อุปัชฌายะอาจารย์ พระมหากษัตริย์ พระ
30,0017,011,ศาสดา หรือท่านผู้ซึ่งเข้าไปตั้งกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม 
30,0017,012,ประกอบด้วยเมตตาก่อน.  เหล่านี้ชื่อว่าผู้ทำอุปการะก่อน.  บุตรธิดา
30,0017,013,สัทธิวิหาริกอันเตวาสิก ราษฎร พระสาวก หรือผู้อุปการะซึ่งท่าน
30,0017,014,ทำด้วยกายวาจาใจไว้เหล่านั้น  ชื่อว่าเป็นผู้ตอบแทนอุปการะนั้น ๆ โดย
30,0017,015,ฐานอันสมควร อันจะให้ได้นามว่ากตัญญูกตเวที.
30,0017,016,๑๑/๑๑/๕๙
30,0017,017,ถ.  เพราะอรรถว่าอย่างไร  บุรพการีและกตัญญูกตเวทีบุคคล 
30,0017,018,จึงชื่อว่าหาได้ยาก  ?
30,0017,019,ต.  เพราะอรรถว่ายากนักที่จะให้พร้อมกันเข้าได้.
30,0017,020,๒/๑๑/๖๐
30,0017,021,ถ.  ประชุมผู้อยู่เป็นหมวดหมู่  จำเป็นอยู่เองที่จะต้องมีการ