Book,Page,LineNumber,Text
27,0046,001,จีวรเป็นนิสสัคคีย์แล้ว  ยังไม่ไดสละ บริโภคต้องทุกกฏ. 
27,0046,002,ลักษณะแห่งอาบัติ 
27,0046,003,สิกขาบทนี้  เป็นอจิตตกะ  แม้ไม่ตั้งใจ  แต่อยู่ปราศแล้ว  ก็
27,0046,004,เป็นอาบัติ  อยู่ปราศจากไม่ถึงคืน ๑  ปัจจุทธรณ์  [ ถอน ]   เสีย
27,0046,005,หรือของนั้นสูญเสีย  หายเสีย พ้นไปจากกรรมสิทธิ์ของภิกษุ  แต่
27,0046,006,อรุณยังไม่ทันขึ้น  ไม่เป็นอาบัติ.
27,0046,007,สิกขาบทที่ ๓
27,0046,008,<B>ถ้าผ้าเกิดขึ้นแก่ภิกษุ ๆ  ประสงค์จะทำจีวร  แต่ยังไม่พอ
27,0046,009,ถ้ามีที่หวังว่าจะได้มาอีก  พึงเก็บผ้านั้นไว้ได้เพียงเดือน ๑ เป็น
27,0046,010,อย่างยิ่ง  ถ้าเก็บไว้เกินเดือน ๑ ไป  แม้ถึงยังมีที่หวังว่าจะได้อยู่
27,0046,011,ต้องนิสสัคคิยปาจิตตีย์.</B>
27,0046,012,ข้อความที่ควรกำหนด ดังนี้  :-
27,0046,013,อกาลจีวร
27,0046,014,จีวรอันเกิดขึ้นนอกเขตจีวรกาล  นอกเขตอานิสงส์กฐิน  เรียกว่า
27,0046,015,อกาลจีวร.
27,0046,016,อากาลจีวรคืออติเรกจีวร
27,0046,017,อกาลจีวรนี้  ก็คืออติเรกจีวรนั่นเอง  แต่ถ้าภิกษุต้องการจะ
27,0046,018,ทำไตรจีวรผืนใดผืนหนึ่งใช้สอยยังไม่พอ  เมื่อมีความหวังว่าจะได้จีวร
27,0046,019,มาอีก  พึงเก็บอกาลจีวรนั้นได้เดือน ๑  ถ้าไม่ต้องการจะทำหรือไม่มี
27,0046,020,ที่หวังได้ เช่นนี้อายุผ้านั้นเพียง ๑๐  วัน.  หรือมีที่หวัง  แต่นานกว่า
27,0046,021,เดือน ๑ จึงจะได้  ก็เก็บไว้ได้ไม่เกิน ๑๐ วัน.