Book,Page,LineNumber,Text
26,0049,001,"ก.   จำกัดสิ่งของ,  คือปวารณาเฉพาะสิ่ง   เฉพาะอย่างไม่ทั่วไป "
26,0049,002,ปวารณาเช่นนี้   ภิกษุจะขอได้แต่สิ่งที่เขาได้ปวารณาไว้เท่านั้น   เช่น
26,0049,003,ปวารณาเฉพาะเภสัช   ก็ขอได้แต่เฉพาะเภสัชอย่างเดียว   จะขอสิ่งอื่นอีก
26,0049,004,ไม่ได้.
26,0049,005,"ข.   จำกัดกาล,   คือปวารณาชั่วกาลชั่วสมัย   ไม่ได้ปวารณาตลอด"
26,0049,006,กาลเป็นนิตย์   เช่นปวารณาว่า   เฉพาะพรรษานี้   ถ้าจะต้องการสิ่งหนึ่ง
26,0049,007,สิ่งใด  ให้เรียกร้องได้เป็นต้น.
26,0049,008,"ค.   จำกัดทั้งกาลทั้งสิ่งของ,   คือจำกัดทั้ง  ๒  อย่าง   กาลก็จำกัด"
26,0049,009,สิ่งของก็จำกัด  เช่นปวารณาว่า   ในพรรษานี้  [ ๓  เดือน ]   ถ้าต้องการ
26,0049,010,ใบชาหรือไม้ขีด    ให้ขอเป็นต้น.
26,0049,011,"ฆ.   ไม่จำกัดเลย,   คือปวารณาไม่เจาะจงสิ่งของและไม่กำหนด"
26,0049,012,จำกัดกาลเวลา   แปลว่าถ้าจะต้องการอะไรที่ควรแก่สมณบริโภคแล้ว
26,0049,013,ขอได้ตลอดกาลทุกเมื่อ.   คนที่ได้เป็นญาติก็ดี   หรือแม้ไม่ได้เป็นญาติ
26,0049,014,แต่ได้ปวารณาไว้ก็ดี   ตามที่กล่าวมานี้   ในพระวินัยท่านอนุญาตให้ภิกษุ
26,0049,015,ขอจีวรกับเขาได้ไม่เป็นอาบัติ   แต่ถ้าขอกับคนที่ไม่ได้เป็นญาติ   และไม่
26,0049,016,ได้ปวารณาท่านห้าม  เว้นไว้แต่สมัย   คือจีวรของภิกษุฉิบหายเสียหรือ
26,0049,017,โจรชิง   จะขอเขาได้แต่เฉพาะผ้านุ่ง  [ อันตรวาสก ]  กับผ้าห่ม  อุตตรา-
26,0049,018,สงค์ ]  สองผืนเท่านั้น   ถ้าขอเขาเกินกว่านั้น   ขณะขอเป็นอาบัติทุกกฎ
26,0049,019,ได้มาเป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
26,0049,020,เหตุที่ห้ามไว้นั้น   เพราะประสงค์จะป้องกันภิกษุไม่ให้เป็นคนมัก
26,0049,021,ขอ   คือขอเขาจุกจิกจนรำคาญ.